zamanın küf kokan memeleri...

Çatladý mermeri
Gül benizli hasretimin…
Solmaya yazgýlý kara satýrlar,
Artýk anlatamýyor seninle ikimizi…
Ayrýlýðý zengin kýlýyor,
Haramýn haksýz kazancý,
Yapýþkan, reçineli…
Damaðýmda apýþýp kalan zehir,
Göðsünün ak suyundan almamýþ nasibini…

Kâbusun balçýðýyla yoðrulmuþ rüya,
Bu rüya kahýr tozunu yutmuþ tebeþirin…
Diþlerim alacaklý hayatýn ekmeðinden,
Açlýðým buram buram toprak kokulu,
Elbet ýsýracaðým bir gün
Zamanýn küf kokan memelerinden…

Karýnca kolonisi, kurt sürüsü ellerin
Ýþtahla sömürüyor ciðerimi içimin.
Kasveti pas tutan deniz feneri,
Gemilerimi yaklaþtýrmýyor kýyýsýna
Magmada dans eden gözlerinin…

Güverteden havalandý demin martýlar
Yaðmuru çaðýrýyorum yakamoz avuçlarýmla…
Yüreðimi deþ ey yüzü solmuþ þehir,
Ýþte geldi damlalar…
Eyvallahým! beni hasretinin göðünden düþ…
Hesabýmýz kalsýn cinlerin mahþerine…

Çýðýrýndan çýktý çaðlarýmýn akýþý,
Kirpiklerinin süzgecinden geçiyor
Ýncecik, delici göletlerim,
Gözlerinde kalan derin bir bulut…
Beni yazmaya hazýrlan yaðmurlardan,
Yanaklarýnýn çizgisiz deltasýna…
Yaðmurlarýn havada donan sülün…

Bana yeniden konuþmayý öðret,
Bu yangýnda susmak ölüm külfeti,
Taþýmak cehennemin aðlayan yüzü,
Ýlk anne diyen bebekler gibi
Ey aþkýmý doðuran!
Adýný söyleyeyim yeniden.
Bana yeniden konuþmayý öðret,
Tuz gölü, yaramda beyaz suskunluk…

dedi fatmani...
Sosyal Medyada Paylaşın: