Varlığı Kehribar Yokluğu Çile

Varlýðý Kehribar Yokluðu Çile

Nasýl methedeyim o nazlý yâri,
Dümensiz kalemi zora düþürür.
Kirpiði ok kaþý yeni ay gibi,
Gözleri gözüme kara düþürür.

Her teli bir mabet siyaha çalan,
Zülfün kemendinde asýlýp kalan,
Kumru hayalinde seyrana dalan,
Balaban sevdayý hara düþürür.

Nefsimize hâkim olan nefesim,
Umman dalgasýyla yayýlan sesim,
Gönül albümünde en güzel resim,
Kýzýl ufuklarý zara düþürür.

Kadife düþümü savunan kale,
Varlýðý kehribar yokluðu çile,
Üfler aþkýmýzý yanan kandile,
Husumet üstüne bora düþürür.

Sevda tahtýmýzýn deðiþmez asý,
Sevinci benimle benimle yasý,
Mecnun’a Leyla’dan kalan mirasý,
Pembeye yeþile mora düþürür.

Alazý göklerde yanan ateþim,
Geceye dolunay tana güneþim,
Yýldýzlar içinden sýyrýlan yeþim,
Çiçeði dalýnda nara düþürür.

Vuslatî dolansa hüznün ceminde,
Sararmýþ yazýmý hazan deminde,
Zemheri ayýnda kýþ mevsiminde,
Üþümez yüreðim kora düþürür.

Osman Öcal

Sosyal Medyada Paylaşın: