BEN SENİ SENDE SEVDİM
Ben senin kalbinin dürüstlüðünü sevdim;
Belki bu kadar benligimin içinde,
Ama benim olamamanýný sevdim...
O kadar yakýn o kadar candan,
Ama bir o kadarda uzakta,
Bende bir hasret oluþunu sevdim...
Sen benim olmadýn ki hep o gidiþlerinle.
Ben senin baþkalarýna bakan,
O kahve gozlerini sevdim...
Hep ayný dürüstlüðünü ve masumluðunu
Uzakta olsanda uzatýp ellerimi,
Ellerini bir türlü tutamamayý sevdim...
Ben hep senin yakýnlarýnda;
Ama hiç yanýnda olamamayý,
Ben senin yokluðunu deyil varlýðýný sevdim...
Hayatýmda bir þeylerin yanlýþ gittiðinde
Bütün yanlýþlarýmý seninile paylaþmayý
Bütün acýlarýma,dertlerime ortak olmaný sevdim
Yaþadýðým her kötülügü unutturmaný,
Her karanlýðýmda ýþýk olmaný,
Hep güç ve huzur vermeni sevdim..
Kimsenin sevememeyecegi kadar,
Kendimden bile haberim olmadan,
O kadar, iþte o kadar delicesine sevdim..!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.