Git Sevgili! Ne olur git!…
Git Sevgili!
Korkmam ben karanlýklardan…
Elimde kalan yüzünün sýcaklýðý aydýnlatýr yollarýmý…
Gözlerinle bakarým aynalara…
Farkýna varmaz kimse…
Yüzümde asýlý kalýr hep gülmelerin…
Git ne olur git!
Kaldýkça daha çok parçalýyorsun içimi…
Varlýðýn bir çýð gibi düþüyor sensizliðime…
Erteleyemiyorum seni sevmelerimi…
Her an demleniyorsun içimde…
Git Sevgili!
Ardýndan bir süre bakarým…
O da yetmez belki birkaç gün aðlarým…
Divane olur gezerim çýplak kaldýrýmlarda…
Uðradýðýn tüm duraklara el sallarým…
Gördüðüm her kiþi sen olsa da yokluðunda…
Biraz da gözüm kapalý yaþarým…
Hayalin gitmez benden deli yangýným… !
Git Sevgili!
Ne olur git!…
Yorma artýk sensizliðimi…
Umutlandýrma her çýrpýnýþta yere çakýlan sevgimi…
Duramadýk bir aþk boyu sözümüzde…
Þimdi git!
Uçan martýlara bakar gibi izlerim seni…
Avuçlarýmda biriken gözyaþlarýmý yollarým ardýndan…
Bana zor gelen hiçbir acý yok!
En çok konuþtuðum kadar susarým seni içimden…
Harf harf hece hece silerim sana olan þiirlerimi…
Git Sevgili!
Tüm kapýlarý kapatýrým üzerime… !
Baþýmý gömerim yastýðýmýn en çukur yerine…!!
Dedim ya zor gelmez bana hiç bir þey…
Sensizlik en çekilmez zorluktur kalbime…
Daha çok sýzlatma beni yoruldum…
Kim bilir kaç sensizlik daha sýrada…
Dayanabildiðim kadar deðildi ki yokluðun…
Þimdi de git!
Git ki yokluðun gerçek olsun!…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.