Bu þehrin felaketi oldun sevgilim.
Bütün gazeteler seni yazdý bugün.
Gittin ya !
Tüm kanallar alt yazý geçti adýný.
Çünkü "basit bir terkediþ" deðildi eylemin... Afetti.
Yüzyýlýn afetiydi... Üstüne basa basa gittin kalbimin...
Þehrimi yýka yýka gittin... ...Ve anladým ki , Sûr senin dudaklarýndaymýþ...
Bir nefesinle kýyamet koptu bugün......
Bir kelimenle koca þehir alt-üst oldu !
"Bitti...."
Hayýr bitmedi, SEN bitirdin ! ...
Bugün gebe kadýnlar düþürdü çocuklarýný.
Yýldýz yaðdý gökyüzünden kanla karýþýk.
Ve hiç bir ayet kurtaramadý þehrimi. Þeytanlar iyilik yaptý bugün,
Cinler birbirini çarptý. Azrail istifa etti.
Ölüm bile "ölmek" istedi. Sen öldürdün, Ben öldüm...
Aþk öldü bugün ! ...
Kesik baþlý melekler omuzladý tabutu, Ve gömüldü aþk çýðlýklar eþliðinde.
Dünyanýn tanýklýk ettiði en fiyakalý cenaze töreni yapýldý bugün.
Ve Ruhum oturdu mezarýn baþýna...
O’nu hiç aðlarken gördün mü sevgilim ?
Ben gördüm... Ruhum aðladý !
Ruhum ...
Hýçkýra hýçkýra aðladý bugün !
Bütün gözler yerdeydi... Sokak taþlarý utanýyordu kendinden...
Ve hiç bir aþýk demedi sevdiðine,
"Senin için ölürüm" diye.
Demedi...
Diyemedi...
Cesaret bile edemedi...
Çünkü ben öldüm.!
Aþk öldü bugün...!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.