Yüz yıllık araflardayım... Büyüyor yangınım ,büyüyor cehennemim... Derdindeyim yâr.. rafet42
Yüz yıllık araflardayım... Büyüyor yangınım ,büyüyor cehennemim... Derdindeyim yâr..
Kalem Kýrýlmýþtýr artýk bu aþk’a.. Ýdamlýk bir Kent’ten sesleniyorum... Haydi duy þu yalnýzlýðýn sesini..... Duy bekliyorum... Hayat durdu... Dünya durdu.. Maviliðim son nefeste... Baðýþla beni.. Cennet’ten Kovulmuþ bir Adem’im ben.. yer yüzünün bu en karanlýk yerinde.. Yüz yýllýk araflardayým... Büyüyor yangýným ,büyüyor cehennemim... Derdindeyim yâr.. Gözlerindeyim.. Bana dokunan ellerinde.. Korkularýmla.. Tir tir titrerken ,saçlarýna bulanmýþ bir haldeyim.. Koþturuyorum ,kalbim ayaklarýma dolanmýþ... Baþým dik.. Kalbim Dökük.. Giderim beni bekleyen sensizliðie.. Bilmem Artýk.. Kaç zemheri geceye... Ve yar bu sana , Son Cümle... Önümde Mahþer.. Elimde Kalem.. Yazýyorum her gece seni yine..Yeni ve yeniden.. Gece Örtüyor Üstümü.. Uykum var.. Ben gidiyorum yar...! Gece Örtüyor zifiri bir karanlýkta üstümü.. Uykum var... Ben gidiyorum yar… !
Sosyal Medyada Paylaşın:
rafet42 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.