Ey SEVGÝLÝ !
Ben senin gözlerini tavaf ederken kahrolasý tükeniþlerim suya iniyor.
Tecride meyilli uykusuzluðumun ensesini sývazlýyor mülayim heveslerin rüzgârý.
Yokluðundan ezberliyorum gülüþünü önce.
Geliþlerinin cehennemlerine denk geliyor yalnýzlýðým.
Tedavülden kalkmadan aþk al yokluðunu benden.
Terlemiþ bir uðultu saplanýyor kulaðýmýn örsüne...
Çaresiz sesler doluyor zamanýn kendini kovaladýðý düþlerime.
Suskunluðumun devrikebir makamýnda büyütüyorum,
ömre bedel sunulan harf kesiði aðlayýþlarýmý...
Meleði yanmýþ sað omzum sayrýk bir ölüme gönüllü þimdi.
Gücüm yetmiyor hüznün göðsümü deþen karaltýsýnýn izine bile.
Bas zülfünün telini içime, daha senli kanasýn diye.
Severek kutsa beni...
Rengini as yüzüme .!
Sen imanýn aþk yanýydýn ve þimdi ALLAH’a imanýmdýr gözlerin ey YAR.!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.