Bir yüklem alırsın gözlerimden ben Haliç'e kendimi ; "Özne"siz asarım...!

Bir cinayete kurban giden sen deðil,
senden yana kopan fýrtýnalarým oldu.
Bir hasta iniltisinde sýkýþýp kalan zaman...
Ve peþi sýra dertler dizi dizi.
Dudaðýmda suskunluðumun bir izi...
Kesilmiyor içimdeki "Sen" gürültüleri...
Birbiri ardýna kavuþamayan özlemler biriktirdim ceplerime.
Her birinin tek ilhamý "Sen"...
Her aþk kendi acýsýný kendi demler.
Sevdalý yaným uzak dur!
Pusunu onsuzluktan yana kur!...
Yoksa bir intihar daha yaþanacak gözlerimde...
Yorgun bedenim kalabalýk nefeslerde...
Damarlarýmdan akan usul usul hiçsizlik!
Ne söylesem küfür gibi anlamsýz!
Ben; varlýðýný "hiçsizliðimle" çarptým.
Hiçsizliðim sýfýrken beni on kat kanattýn...
Bu yüzdendir ki bakýþ açýmý deðiþtirdim.
Artýk hayata "Senli" taraflardan bakmýyorum...
Nefretim senden yana ikiye bölünüyor.!
Her bir nefretim baþ harfini sana satar...
Ýçinde ben uyaksýz kalýrým.
Bir yüklem alýrsýn gözlerimden ben Haliç’e kendimi ;
"Özne"siz asarým...!
Sosyal Medyada Paylaşın: