SANILI YALNIZLIK
görenler de sanýrlar ki ben kendim
suçlusuyum bu kör yalnýzlýðýmýn
sanýrlar ki, kasten rýza gösterdim
içinde yüzmeye bu ýssýzlýðýn.
ben örttüm sanýrlar kepenklerimi,
sokaklarý ben boþalttým sanýrlar,
ben kovdum sanýrlar sevenlerimi
ve bana zýt – dýþlanmýþ tüm tanrýlar.
ben susturdum sanýr onlar belki de
klaksonlarý, ezanlarý, çanlarý…
ben kestim çýlgýn kent sahnelerinde
uçan naðmelerin kanatlarýný;
sanýrlar ki, sanki benim yüzümden
doðmuyor ay göçkün göðün göðsünde
ve sanki bilerek yasakladým ben
rüzgârýn neþeyle gülmesini de.
tekin mekânlarda sürünen duman
vampirleri bile titretir tir tir,
ýssýzlýðýn girdabýnda boðulan
böylesi yalnýzlýk görülmemiþtir:
ne çaðrý, ne yanký, ne de pýrýltý
en ölmüþ hali bu bitmez gecenin;
görenler sanýr ki, bu yalnýzlýðý
ben özel yarattým, sýrf kendim için.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Emin Atasoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.