KAR

hangi gizli hýrsýz girdi gizemli ormanlarýna göðün
hangi güçle salladý akasyalarýn dallarýný çiçek çiçek
ki kurþun rengi bulutlarýn eleklerinden titreþerek
eðlencesiz bir debdebe duyulmaz bir beyaz düðün
gibi sardý her tarafý ve yaðdý aralýksýz bütün gün
narin beyaz
bu eþsiz kar


ay sonatý’nýn en aylý notalarý mý raksediyor üryan
duyarlý kulaklara ve susuz dudaklara dokunmak için
dostoyevski’nin beyaz gecelerinde unutulan gencin
nazara gelmiþ ümit saksýlarýnda umarsýzca kuruyan
en beyaz çiçeklerin tozu mudur buz nefesle soluyan
talaz talaz
bu sessiz kar

düþleriyle buluþturur en uykusuz ovalarý ormanlarý
yaðar öyle sere serpe pýrýl pýrýl yaðar yaðar habire
siyahlarý ak bezeklerle bezer cila çeker çirkinliklere
kapatýr beyaz perdelerle en karanlýk ve en kirli camlarý
ama kirli utanç çarmýhýnda kanayan kara vicdanlarý
kapatamaz
bu temiz kar

bilirim hem güzeldir hem cesurdur özverilidir bir de
atar kendini uluorta tohumun da topraðýn da üstüne
sýcacýk bir ev olur ve basar onlarý seve seve göðsüne
ve ben çýrpýnýr dururum bencil bir sorunun derinliðinde
bir gün benim de þu soðumuþ bedenimi aðýrlar mý evinde
bari biraz
bu evsiz kar




Sosyal Medyada Paylaşın: