Sen asla benim gibi ölemezsin Çünkü ben hep kimsesizdim Yani kimseyle ölmedim.
Ve sen bilmezsin Kurduðum kaç cümle içinliydi Ve kaç cümle için, niçin dediðimi
Þimdi kelime oyunlarýný býrakýp Aðlattýðým bulutlarýn kimsesizliði düþünmeliyim Biri birine yaklaþacak olsa Rüzgâr hiç durmadan iteliyor diðerini Ve biz de yaðmur diyoruz bunu inatla Hâlbuki kimse bilmiyor onlarýn neden itelendiðini
Hâl, bu olmalý ki bir bilen bile çýkmýyor yaðmurun dediðini
II
Ýsmim yaðmur deðil ama itelendiðim ömür içinden Yetiþemediðim gökyüzünden Ayak basarken yeryüzünden Aðlýyorum sana. Saðanak, kýrkikindi, ahmakýslatan… Ne varsa onlarla.
Þu gökyüzünü tutacak biri olsa Kurak bir çöle dönerim Sahraya eþ çoraklýkla
III
Ve sen benim gibi ölemezsin asla
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsyantus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.