.
rüzgar renkleriydi yapay sesler
karanlýk gölgelerin
soluðuna teslim ettiðimizden beri ölümü
bakir bir þölene uyanan ruhlara
aðlýyordu kýrmýzý beyaz bulutlar
gönlümü yakan ateþe kuþanan bedenim
þarký söylemeye gelmiþti
çok uzaktan
hayatýn dirilten þarkýsýný
çýplak ayaklý
yakýn bir geceye
ne sordum adýnýzý
ne de siz söylediniz
kaç yaþýndaydýk
kaç yalnýzlýk taþýrdýk ruhumuzda
hiç bilmedik
ýssýz bir sokakta doðan rüyalarý
baþka bir rüyanýn görüþ alaný içinde soydu
korkusunda karanlýðýn
kývrýmlarýnda dolaþan
tanýdýk acý kan kokusu
kapadýðýmda gözlerimi
kayýp kentleri aradý
son yolculuðunda kayýp bedenler
ve seslendi
ö
l
ü
m
s
ü
z
ölüm
yüreðimin depremleri arasýndan
sesimi duyan var mý ¿