o gün gecenin kalbinden doðdu dolunay gökkubbenin sancý çýðlýklarý yaðmurlar saðdý yeryüzüne
imlasý bozuk bir ezber olmalýydý bu bilmediðim dilde konuþan ölüm hayallerine sýðmaz olan çocukluðum gözlerine týrnaklarýmý geçirdiðim rüyalardý ayný bedende ayný cinayeti saklayan
çaresizde olsan yalvarma çünkü dedi dili geçmiþ zamana çöken rehavet bir daha bakmak lazým ruhunu ürküten aynanýn arkasýna
fakat þimdi yaðmur kokmak istemiþtim ne olursa oldu belki sadece
çek tetiðini uykusuzluðun gidelim bu þehirden sonsuza kadar
þüphesiz kendimi baðýþlamadým hiç ¿
Sosyal Medyada Paylaşın:
immortalis. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.