yatýya gelmiþ ölüm geçip gidiyor ki duyulmuyor ayak izleri bile dua çarklarý ile antik ilahiler söyleniyor bilmediðim yerlerde
yalnýzým mý, hayýr
kalbimde bir mahþer telaþý defalarca beni öpen tanrýlar ilk defa seviþmiþ gibi bakan gözlerimde uçurum mutlak çift kutuplu kývrýmlarýnda diziliyor aklýmýn araf taþlarý þüphe þeytanlarýnýn diþleri gýcýrdýyor hürmeti aynadaki aksime düþüyor nedense
öldürmeye diriliyor da durmadan kucaklýyorum kötülüðü bir ses ki daha önce duymadýðým bir ses ki kopup geliyor gaipten Tanrý ile tekrar konuþmalýsýn tekrar konuþmalýsýn Tanrý ile hiçliðin gölgesi varlýðýn izsizliðinde O’nun için ben kimim kimim ben
Sosyal Medyada Paylaşın:
immortalis. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.