vardý unuttum gözyaþlarýný taþýmakta zorlanan anýlarý yalnýzca bir an
yakýn sonsuz öfkeli uðultusunda yorgun olmalý kaþlarý çatýk hayat
maviden griye dönen hayali artýk sýfýrýn altýnda o gökyüzü gölgeler beton kör bulutlara asýlý zaman yerçekimine aldýrmayan
flu gözler ardýnda yaþlandýkça solan o çocuklarýn taze yüzleri ve birbirine benzer adýmlarý hiç kimse ama hiç kimse hissedebilir yýldýzlar düþüyor kýrýk mum ýþýðýna
bilmiyor muydun ne zaman kayboldu ortadan gülümsemesi parlak güneþi askýya alan aþk ki öksüz geçmiþ kalbinle konuþan
hiçbir þey yaptým ben baþka her gün için yanlýþ namlusu seðiren yalnýzlýk dilimde kanýyor kelimelerim gecenin öteki yarýsýnda
lütfen dur karanlýk uykusuna yatan gülüyor düþ bozumlarý kendi çýðlýðýmý duyuyorum kendi dudaklarýmda ölüm beni benden ayýrana kadar
bir ayete riayet ediyorum hep-Rabbin için sabret *
Sosyal Medyada Paylaşın:
immortalis. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.