KIRMIZI GELİNCİK
bil ki ben önce parmaklarýný sevmiþtim senin,
aðzýnýn diyemediðini inleyen parmaklarýný.
avuçlarýmýn içinde týpký ürkek bir güvercinin
kalp atýþlarýyla habire titreyen parmaklarýný.
kýrmýzý gelincik olurdun her görüþmemizde,
güzelliðinin sýrrý sanýyordum utanmaklarýný.
sanki kýzýl bulutlar dolaþýrdý da üzerimizde,
kýzýla boyardý boynunu, yüzünü, yanaklarýný.
müthiþ tedirgin bakýþlarýn vardý, öyle derinden,
çaðrýþtýran titreþimli billur dað kaynaklarýný.
bir de süzülüþün vardý yýlan gibi ellerimden
ve ýsrarla kaçýrman o aþka susuz dudaklarýný.
hep öyle kalmýþsýn anýlarýmýn aynalarýnda,
sen ömrümün en belalý, en eriþilmez kadýný!
özler, huþuyla sarýlýr, öperim hâlâ rüyalarýmda
senin erkek eli deðmemiþ þahane bacaklarýný.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Emin Atasoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.