Şah İsmail-Hatayî (GÜLCE- BULUŞMA)
osman öcal

Şah İsmail-Hatayî (GÜLCE- BULUŞMA)

-I-
Kim gizemli kim emin,
�pek yiyen g�venin,
Nem d��er yald�z�na,
Ucu oynak kalemin.

Can i�inde �z gerek,
�z� a�ar s�z gerek,
Hakikate varmaya,
Yanmak i�in k�z gerek.

�kiy�zl� bu acun,
Giydirdi�i her tac�n,
Bir �yk�s� olmal�,
Bayra�� tutan burcun.

�eyhlik �ahl�k zaman�,
Yaradan’�n ferman�,
Bir �ah geldi d�nyaya,
Nice derdin derman�.

Y�l
Bin d�rt y�z seksen yedi,
G�n temmuzun on yedisi.
�eyh C�neyd’e torun
Erdebil oca�� eyhi �eyh Haydar’a bir o�ul
Verdi�inde Yaradan;
Sevin� doldu �a��l �a��l
Akkoyunlu h�k�mdar� Uzun Hasan’�n k�z�
Anas� Alem�ah Halime Begim.
�smail dendi ad�,
Ortaya d��t� tad�.
�eyh Safiy�ddin neslinden,
Do�um yeri Erdebil.
Piri T�rk soyludur, dilidir b�y�k delil.

Hen�z bebek ya�ta iken,
Mahk�miyet gelir erken,
Ayn� k�kten beslenerek,
G�l koynunda biter diken.

D�nya yalan �a�ar be�er,
Babas�, C�neyd’in �c�ne d��er.
�irvan�ahlara sald�r�r.
Akkoyunlu sultan� Yakup beyin
�irvan�ahlara yard�m�yla
Ma�lup galibe d�ner.
Teberistan yak�nlar�nda k�rar k�l�� k�l�c�,
Can verir �eyh Haydar da��l�r taht� tac�.
��gale u�rar Erdebil,
�smail, anas�, karde�leri
Sultan Ali ve �brahim mahk�m edilir,
�iraz �stahr kalesine bir d�nem.
D�ner, d�men �st�ne d�men;
Akkoyunlu i�inde taht kavgas�,
D��en can�n
Yok hesab� akan kan�n.
Uzun Hasan’�n torunu R�stem Mirza,
Sultan Yakub’un o�lu Baysungur’a kar��
Yararlanmak i�in azad eder �eyh Hardar’�n neslini.
Yaman vuru�ur Sultan Ali, m�ridi K�z�lba�lar.
Ali kuvvetlenir, R�stem Mirza’da korku ba�lar.
Taht ve gelece�ini tehlikede g�r�p,
C�neyd’in soyunu kurutmak ister.
Salar K�z�lba�lar �zerine binlerce asker.
Sultan Ali �ld�r�l�r,
S�ra alt� ya��ndaki �smail’e gelir.

Safiy�ddin torunu Akkoyunlu varisi,
�eyh Ali iste�iyle K�z�lba�a son halef.
Ka�arak gizlenerek b�y�m��t�r do�rusu;
Akkoyunlu elinde olmamak i�in telef.

�nce, Annesi Alem�ah’la
�eyh Safiy�ddin’in t�rbesine var�r,
Sonra T�rkmen Gazi Ahmet Kakuki’in evi,
Arkas�ndan Hancan adl� bir kad�n korur.
Aleyhtedir zaman ve mek�n,
Dulkadir T�rkmeni Ubay Hatun’a d��er korumal�k.
Ne aray�� durur ne tehlike durur;
Bu sefer Allahvermi� A�a T�rbesi’nden,
Karamanl� R�stem Bey arac�l��yla Kerkan K�y�,
Kesker H�kimi Emir Siyavu�’un yan�ndan,
Re�t’e, Gilan’a, Lehican’a kadar uzan�r,
Kutsal ka��n sonu.
T�rkmenlerin i�inde,
K�z�lba� terbiyesine uygun bi�imde yeti�ir,
T�rkmen i�in, birlik i�in, umut olur yas�na,
Korunur can pahas�na.

Son durak Lehican’da on ikiye gelir ya�,
Yedi boy yedi beye yeti�erek olur ba�.
Erdebil oca��na s�r�l�r k�z�l taylar,
Toz kopar nal sesinden ufalan�r a��r ta�.

Ve y�r�d�k�e b�y�r kat�lan T�rkmen ile,
B�y�k co�kuyla girer �z yurdu Erdebil’e.
Bin be� y�z y�llar�nda ula��r Erzincan’a,
Ba� g�vdeyle birle�ir kabza yap��r ele.

Ustaclu, �amlu, Rumlu, Tekel� ya�ar hemen,
Z�lkadir, Av�ar, Ka�ar, Varsak, �epni tahriben,
Toplan�r �evresine Tercan Sar�kaya’da,
Ba��nda k�z�l tac� yedi bin yi�it T�rkmen.

K�z�lba� orduyla ge�er Kura nehrini,
Vurup Ferruh Yesar’� ya�malat�r ilini.
K�l�� k�na girmeden al�r Bak� �ehrini,
Akkoyunlu’yu bas�p a�ar Tebriz yolunu.

Bin be�y�z bir y�l�nda
Tebriz’de k�lar karar.
Dili T�rk�e, egemeni T�rk,
Safevi K�z�lba� devletini kurar.
On iki imam ad�na ilk hutbeyi okutturup,
Para bast�r�r ad�na �ah taht�na oturup.
Ozanlar�, �limleri, sanatk�r� korur,
Toplan�r �evresinde kalemi keskin ordu,
�lke o hale gelir sanki Dede Korkut Yurdu.

Y�z y�llar boyunca
‘Kaba, ak�ls�z, e�ek’ denilerek itilip kak�lan,
Kendi bah�elerinde,
Tahterevalli ucunda,
Araplar�, Farslar�, Ermenisi, Rumlar�
Yukarda tutmak i�in
Mecbur kalan taraftar�n do�u g�� s�rerken
Y�kleri kald�ran denge,
Tutu�ur nice cenge.
Akkoyunlu’dan sonra
Do�udan gelen tehdit,
�zbek Muhammed �eybani Han’� yener,
Bin be� y�z on d�rt en kudretli an�nda
Sava�mamak i�in �ald�ran’a direnir.
Tarihin cilvesi bu:
Timur ve Y�ld�r�m gibi
Yavuz Sultan Selim’le �ah �smail’in
�nce mektuplar� �arp��r,
Sonra da ordular�.
T�rkl��e de�en darbe, kim durultur sular�…
Biri padi�ah biri �ah,
Devle�en iki lider,
Biri S�nni biri K�z�lba�.
Siyasi g�� u�runa, b�y�mek i�in bir beden;
Mezhebi farkl� diye
D��r�l�r nice ba�,
T�rkmen olur kaybeden.

Yenilmenin ac�s� vurur ince ruhuna,
Ba�lar sanc�l� y�llar heder eder ��k�nt�.
�lham can yolda� olur art�k T�rkmen �ah�na,
Daha da i�li yazar o ger�ek ozan ��nk�.

Sam Mirza’n�n dedi�i,
Yeni bir Ferhat olan Hatay�.
Bin be� y�z yirmi d�rt, yirmi �� may�s g�n�,
Hakk’a y�r�r hen�z pek gen� ya��nda;
Erdebil oca��, son kat�k,
B�y�k atas� �eyh Safiy�ddin ile
Koyun koyunad�r art�k.

��phe g�t�rmez inanc�,
Yaman avc�.
T�rk t�resinde kut,
Liderli�i bir yakut.
Say ki y�rt�c� aslan indi�inde meydana,
�evresiyle sohbette cevher ya�d�ran bulut.
Y�celi�i bir derya bonk�rl�kte birinci,
Anadolu’da, T�rkmen g�nl�nde inci.
Sesi g�zel, saz ve berbed �almada usta,
Yedi ulu ozandan birisi.
As�rlar� devirir de�erinden pay vermez,
Teferruat gerisi.

-II-
K�sac�k �mr�n�n �o�unu devletine adarken,
Hatay�- Hata� mahlas�yla
Hem lirik hem epik �iirler yazan,
Azerbaycan T�rk�esinin duru �e�mesi,
S�z hazinesinin zirve �rne�i,
�lmez sanat incileriyle dolu eserler b�rak�r.
�o�unlu�unu gazellerin olu�turdu�u divan�,
�nsanperverli�i �ne ��karan
Tasaffufi, dini, siyasi i�erikli Nasihatnamesi,
A�k mesnevisini kapsayan on mektup, Dehnamesi
G�l�ende b�lb�l�n sesi.

Nasihatname’den k�sa bir vuru�,
Ge�erli olmal� aslolan duru�.

‘‘……………………………
�z�nbilməz ilə durma, оturma,
�m�r zaye ke�ər, əqlin itirmə.

Qоma �ah damənini daim əldən,
Yap�� silsiləsinə can� dildən.

Kimin ki, mə’ni i�rə zati yоxdur,
��r�kd�r s�z�n�n b�nyadi yоxdur.

Yəqin sidq a�iqin sərmayəsidir,
Bu rəmzi bil ki, оl can ayəsidir.

Iman əhli isən, ey can, vəleykin,
Ki, cism� can� dildə dutmagil kin.

Budur s�z�m sana, məndən əmanət,
K�n�l y�xma, vəli eylə imarət.
……………………………………’’

Dehname’si a�kta ger�ek �aheser,
Her b�l�m Ferhat’�n �n�n� keser.

‘‘…………………………………………
Xо� dəm ki, bu cism� canqav��d�,
Canan ilə həm cahan qav��d�.

Bu g�nd�r�r оl ki, xəstə Yə’qub
Yusifdən azub rəvan qav��d�.

Bu gecədir оl ki, tə�nə X�zra
Heyvan suyu nagəhan qav��d�.

Bu d�n оdurur ki, fəxri-aləm
Ba həzrəti-laməkan qav��d�.

Adəmlə bu g�n bulu�du Həvva,
Y�z cəhd ilə dər cahan qav��d�.

Оldur bu gecə ki, əhli-iman
U�ma� ilə cavidan qav��d�.

Fərxəndə zəman ki, dilbərinə
�lm�� tən ilə bu can qav��d�.

��kr eylə Xətayi, kim səninlə
Оl �ahidi-mehriban qav��d�
.…………………………….’’

Her kalem yazar m� denilse �ahbaz,
Ne ��kar �anaktan tele bakmal�.
Her yaz�lan vermez okuyana haz,
Emek, y�rek, bilgi sele bakmal�.

��kane yazar,
G�n�lde sevda dilde s�z.
Nesimi, Mansur bir var��t�r, anar,
Hurufilik ve ebced bilindik konu,
Yand�k�a yanar
Kaynar, Alevi yolunda g�z g�z,
K�z�l�n tonu.

Can�n� ol Hakk’�n yoluna sermi�,
O gen�lik �a��nda kalemi ermi�,
Sanat�nda tasaffufa yer vermi�,
Rengi nerden gelir g�le bakmal�.

‘‘Bahar�n gəldiyin nədən biləyim,
G�l dikəndə bitər, b�lb�l taldad�r.
Əyyubun tənində iki qurd qald�,
Biri ipək sarar, biri baldad�r.

K�nl�nə gətirmə �əkk ilə g�man,
Seyid Nəsimiyə de оl оldu �an,
Tanr� ilə min bir kəlam s�ylə�ən
Əli Mədinədə, Musa Turdad�r.

�əriət yоlunu Məhəmməd a�d�,
Təriqət g�l�n� �ah Əli se�di,
�u d�nyadan ne�ə y�z min ər ke�di,
Оnlar ittifaqda, Mehdi yоldad�r.

Adəmin, Hatəmin zati Fəzlullah,
Ə�yayi qərq etmi� bu, bir sirrullah.
�ahən�ahi-q�tbi-aləm zillullah
Q�drəti-nəzəri m�’min quldad�r.

�ah Xətayi ayd�r: – Sirrini yayma,
Q�la g�r namaz�n, qəzayə qоyma,
�u yalan d�nyada he� sa�am deymə,
Tənin təna�irdə, sirrin saldad�r.’’

Umman s�nd�remez �yle ate� ki
Muhammed Ehlibeyt H�seyin a�k�
G�n�l saray�nda Ali’nin k��k�
Gel deyip gitti�i yola bakmal�

‘‘Qəhrinə, k�frinə c�mlə dayand�m,
Əvvəl iqrar verib d�nən gəlməsin.
Rəngi, bоyas�na c�mlə bоyand�m,
Bu rənglərə bоyanmayan gəlməsin.

Rənginə bоyand�m, mən camdan i�dim,
Ne�ə canlar ilə qоndum, qоnu�dum,
Məhəbbət eylədim, candan sevi�dim,
Məhəbbəti k�f�r sayan gəlməsin.

Məhəbbət eylədim, sevdim yar�m�,
Xərc eylədim əldə оlan var�m�.
Bir əsilzadəylə et bazar�n�,
Etdigi bazardan d�nən gəlməsin.

Ger�ək imi� sərsəriyə gəlməyən,
Ər оdur ki, iqrar�ndan d�nməyən,
Qəlbində, k�nl�ndə riya bilməyən,
�kilik k�mləgin geyən gəlməsin.

G�nahkara təriq sitəm qоdular,
Meydana gələndə q�rxlar dedilər,
Dоstu dоstdan se�i verin dedilər,
Əfsanə s�zlərə uyan gəlməsin.

�ah Xətayi ayd�r: – Bu həq yоlidir,
Dо�ru yоldir, bu həm e�q mənzilidir,
Əksigə qalmayan pirim Əlidir,
Qəlbində ��bhəsi оlan gəlməsin’’.

�zletir s�lay� her gurbet eli,
Sabah�n aynas� bir seher yeli,
B�lb�l�n avaz� mecnun dili,
Sevday� d�kt�� dile bakmal�.

‘‘Dem-be-dem yol g�zlerem, ol sevgi y�r�m gelmedi,
Qalm��am q�� m�hnetinde, n�vbah�r�m gelmedi.

Xeyli m�ddetdir ki, men t� ayru d��d�m y�rden,
G�rmek ��n hedden �td�, intiz�r�m, gelmedi.

T� ki, g�rd�m uyxuda men ol per��an z�lf�n�,
Yerine andan beri sebr � qer�r�m gelmedi.

�xtiy�r�m getdi elden, c�n u dilden el yudum,
Ol menim c�n u k�n�lden ixtiy�r�m gelmedi.

Xestedir miskin Xet�� bir mis�l-i endelib,
H�sn ba��nda cem�l-� g�l’�z�r�m gelmedi.’’

-III-

G�n�l hazinesi dolu bir ozan,
Az olur emsali her t�r� yazan,
Bazen tuyu� s�yler gerayl� bazen,
Bayati mesnevi gazelleri var.

Her �i�ekten alm�� san�rs�n G�lce,
Ay�r�m yapmam�� aruz ve hece,
Birka� �rnek ald�m �rnek sadece,
Daha nice nice g�zelleri var.
*
Divan �iirinde gazeldir ad�,
G�n�llere �erbet ok�uyor tad�,
�imdilerde b�yle yazan kalmad�,
Ozanl�k �airlik sala d��m��t�r.

‘‘Allah, Allah den, �azilər, �azilər deyən �ah mənəm.
Qar�u gəl�n, səcdə q�lun, �azilər deyən �ah mənəm.

U�maqda tuti qu�uyam, a��r lə�gərlər ba��yam,
Mən sufilər yоlda��yam, �azilər deyən �ah mənəm.

Nerdə əkərsən bitərəm, xanda �a��rsan, yetərəm,
Sufilər əlin dutaram, �azilər deyən �ah mənəm.

Mənsur ilə darda idim, Xəlil ilə narda idim,
Musa ilə Turda idim, �azilər deyən �ah mənəm.

Əsir edin, bəri gəl�n, nоvruz edin, �aha yet�n,
Hey �azilər, səcdə q�lun, �azilər deyən �ah mənəm.

Q�rm�z� taclu, bоz atlu, a��r bir lə�kər nisbətl�
Yusif pey�əmbər sifətl�, �azilər deyən �ah mənəm.

Xətayiyəm al atluyam, s�z� �əkərdən datluyam,
Murtəza Əli zatluyam, �azilər deyən �ah mənəm.’’

Murabba der isek t�r�nde lider,
��inde kaybolan kavrulur gider,
Manaya yol vuran bir bedel �der.
Anmak benim gibi kula d��m��t�r.

‘‘Xublar�n sultan�san aləmdə, var, xan оl, y�r�,
A�iqin can�nda cansan, var, acanan, оl, y�r�,
Sən rəqibin məclisində �əm kimi yan, оl, y�r�,
K�nl�m�z� bizə ver də, Misrə sultan оl, y�r�.

Yerdə qalmaz ��n biləsən, ey mələk, ah�m mənim,
Yalq�za yard�m edər: vard�r Allah�m mənim,
Bivəfal�q rəsmini əldən gedər �ah�m mənim,
K�nl�m�z� bizə ver də, Misrə sultan оl, y�r�.

Ne�ə kərrə demədimmi g�zləri ahu sana,
Bivəfal�q etməmək gərək idi canu sana,
Y�r�, var �mr�m haman �imdən ger� yahu sana,
K�nl�m�z� bizə ver də, Misrə sultan оl, y�r�.

Ya ilahi, bilməzəm kim, nоlisər hal�m mənim,
K�nl�m ald�, m�slimanlar, �imdi bir zal�m mənim,
Sevdigim, �mr�m, əfəndim, hey g�l�m, bal�m mənim,
K�nl�m�z� bizə ver də, Misrə sultan оl, y�r�.

Ey Xətayi, bulmad�m bir yar� həmdəm d�nyada,
Ah� vahi ke�di �mr�m, neyləyim, mən d�nyada,
Sərv kimi sərkə� оlasan haman sən d�nyada,
K�nl�m�z� bizə ver də, Misrə sultan оl, y�r�.’’

Her �iir her ozan d�ner mi semah,
Sanatta zirveye oturan bir �ah,
Terci-i bendleri k�saltt�m eyvah,
Sanmay�n serhatte kala d��m��t�r.

‘‘…………………………………..
Vəsfi-yarə, ey Xətayi, s�z demək �an�mdad�r,
Cilvələr q�lmaq mənim təb’i-s�xəndan�mdad�r.
Həmdəmim, həmmə�rəbim dərd� bəla yan�mdad�r,
Yar i��n �lmək mənim ayin� ərkan�mdad�r,
Оn səkiz min aləmin əsmas� divan�mdad�r,
Kainat�n sabitati qəsr� eyvan�mdad�r,
Оn iki �ahzadənin imlas� p�nhan�mdad�r,
Sayə salm�� st�mə, mehri-dirəx�an�mdad�r,
Mustafan�n �mmətiyəm, sevgisi can�mdad�r,
Həm Əliyyəl-Murtəzan�n dərdi dərman�mdad�r,
M�ftiyi-e�q �ylə vermi�dir bunun fitvasini:
– Ya �ək əl sərdən, ya gəl cinlətmə e�qin tasini.’’

R�baisi bir ho� k�t’as� bir ho�,
Ne sakide mola ne kadehi bo�,
Okuya okuya olmu�um sarho�,
G�llerin i�inde ala d��m��t�r.

‘‘Ta badeyi-xо�g�var var, ey saqi,
Ta vard�r əlində ixtiyar, ey saqi,
Bir d�vr elə kim, d�vr� dоlanm�� d�vran
Nə badə qоyar, nə badəsar, ey saqi.’’

‘‘E�q dəryas�nda qəvvas оlmasan mərdanəvar,
Ke�mə namərd k�rp�s�ndən, qоy apars�n su səni.
D�n bən�v�ə seyr edə g�rd�m nihani gə�t edir,
Dilbərim əgninə geymi� bir qəbayi-susəni.’’

T�rk naz�m t�r�nden tuyu�lar ald�m,
Okurken derince d��lere dald�m,
Hatay� ard�ndan bin selam sald�m,
S�z� �i�ek �i�ek bala d��m��t�r.

‘‘Mən H�seyni məzhəbəm, �ah�n qulu,
Yə’ni kim, mə’nidir Allah�n qulu.
Ey Xətayi, pad�ah оlmaz ki�i,
Оlmay�nca u� bu dərgah�n qulu.

Zat�n Allah məzhəridir, ya Əli,
Kibr� kin səndən bəridir, ya Əli.
Bu Xətayi qeysər� xaqan� Cəm
Qənbərinin Qənbəridir, ya Əli.

Gər Əlinin m�lki-insand�r yeri,
Dər həqiqət ər�i-rəhmand�r yeri,
Ey Xətayi, kimdə var mehri-Əli,
Rəhməti-həq, ba�i-rizvand�r yeri.’’

Ko�madan ko�maya ge�iyor naz�,
Kopuzca nameler okuyor saz�,
Da�lara ta�lara y�r�r avaz�,
B�lb�l diken �st� dala d��m��t�r.

‘‘K�n�l, nə gəzirsən seyran yerində,
Aləmdə hər �eyin var оlmay�nca?!
Оlura-оlmaza dоst deyib gəzmə,
Bir əhdinə b�t�n yar оlmay�nca.

Y�r�, sufi, y�r�, yоlundan azma,
Elin qeybətinə quyular qazma,
Yоrulma bihudə, bо�una gəzmə,
Yan�nda m�r�idin var оlmay�nca.

Qalxd�, havaland� k�nl�n qu�u,
Qоv�a, qeybət etmək k�t�n�n i�i,
Ustad�n tan�maz bunda hər ki�i,
Оnun kim m�r��d� ər оlmay�nca.

Varub bir k�t�yə sən оlma n�kər,
�ərxinə dəgər də, dоlunu d�gər,
Nə xudadan qоrxar, nə hicab �əkər,
Bir k�t�də namus, ar оlmay�nca.

�ah Xətayim edim bu sirri bəyan,
Kamilmidir cahil s�z�nə uyan?
Bir ba�dan a�lamaq �mrədir ziyan,
�ki ba�dan m�hibb, yar оlmay�nca.’’

Ne kimli�i sahte ne dili sahte,
Gerayl� �a��r�r k�k� tarihte,
G�sterir vefay� g�sterir ahde,
Hatay� ne mala pula d��m��t�r.

‘‘Dil ilə dərvi�lik оlmaz,
Hal� gərək yоl əhlinin.
Ar�lar�n hər �i�əkdən,
Bal� gərək yоl əhlinin.

Ke�mək gərək d�rd qap�dan,
Qurtulasan m�rəbbidən,
M�rəbbidən, m�sahibdən
Əli gərək yоl əhlinin.

Mən gəzərəm dərdli-dərdli,
�tər firqətli-firqətli,
B�lb�l kimi �n� dadl�
Dili gərək yоl əhlinin.

Mən gəzərəm ay�q-ay�q,
Dəryalarda оlur qay�q,
B�lb�lləri �aha lay�q,
G�l� gərək yоl əhlinin.

Xətayim der: – Qu�aq qu�an,
Tоz оlur t�raba d��ən,
Budur dərvi�liyə ni�an;
Yоlu gərək yоl əhlinin.’’

G�ney Anadolu bir g�n�l ili,
Varsa�� okuyor �en olsun dili,
Bir g�ne� misali yanar kandili,
Yayd�� yola d��m��t�r.

‘‘Qaibdən dəlil g�r�nd�n,
Dədəm, xо� gəldin, xо� gəldin.
Bizi sevib sevindirdin,
Dədəm, xо� gəldin, xо� gəldin.

�ki can idik, birlə�dik,
Məhəbbət qap�s�n a�d�q,
��k�r didara iri�dik,
Dədəm, xо� gəldin, xо� gəldin.

�st�m�zə yоl u�ratd�n,
G�vhər ald�n, g�vhər satd�n,
Ərliyni isbat etdin,
Dədəm, xо� gəldin, xо� gəldin.

Bir a�acda g�llər bitər,
Dal�nda b�lb�llər �tər,
�ah�ma bərg�zar gedər,
Dədəm, xо� gəldin, xо� gəldin.

B�ylə, �ah Xətayim, b�ylə,
Pirim dəstur versin, s�ylə.
�aha məndən niyaz eylə,
Dədəm, xо� gəldin, xо� gəldin.’’

Arayan� bulur �ah-� berceste,
Nice �iirleri yap�lm�� beste,
Destelemi� manileri �st �ste,
Deli g�n�l haldan hala d��m��t�r.

‘‘Xətayi, can arx�na,
Əhli-�rfan arx�na.
Mə’rifətdən su gəlib,
T�k�l�r can arx�na.

Xətayiyə han gəldi,
M�rdə cismə can gəldi,
Yə’qubi-zar оlmu�am,
Yusifi-Kən’an gəldi.

Xətayiyəm, xəttaram,
Həq sirrinə səttaram,
Həkimlərin dərman�,
Təbiblərə əttaram.

Xətayiyəm bir hal�m,
Əlif �st�ndə dalam.
Sufiyəm təriqətdə,
Həqiqətdə abdalam.

Xətayim, ver cəvablən,
Q�rm�z� g�l g�lablən,
Səndən can əsirgəməm,
Zira kim, bir hesablən.

Xətayi, i�in d��ər,
Gəlib-gedi�in d��ər,
Di�ləmə �iy l�qməni,
Yerinə di�in d��ər.’’

Ezelden var idik asl�m�z kam T�rk,
Nice devlet ile ne hanlar g�rd�k,
Son olur mu bilmem tarihte bir ilk,
K�z�l Ba�bu� �ah �smail Hatay�.

B�rk� k�z�l giyer atas� �anl�,
T�rkmen t�resinde bir delikanl�,
Sava� meydan�nda k�l�c� kanl�,
K�z�l Ba�bu� �ah �smail Hatay�.

Aslan y�reklidir burma b�y�kl�,
G�tt�� davayla bar��k akl�,
Bilge Ka�an gibi �lk�s� farkl�,
K�z�l Ba�bu� �ah �smail Hatay�.

Y�ld�r�m, kas�rga, sel olup akan,
Ne oturup kald� ne bildi mek�n,
Acemin m�lk�ne oturan hakan,
K�z�l Ba�bu� �ah �smail Hatay�.

Ordunun ba��nda �air komutan,
K�yar m� can�na can olur vatan,
�yle bir g�ne� ki kavurup atan,
K�z�l Ba�bu� �ah �smail Hatay�.

Y�celik yak��r asl� y�ceye,
I�� d��m��t�r zifir geceye,
Vuslat� ad�n� d�kt� G�lce’ye,
K�z�l Ba�bu� �ah �smail Hatay�.

Osman �cal

S�zl�k:

B�nyad – �z�l, k�k
Damən – ətək
Əndəlib – b�lb�l
Əttar – ətir satan
Fərxəndə – u�urlu
Gə�t – gəzinti, gəzmə
Xətt – yanaq, yaz�
Qəvvas – �zg��
Qəba – �st paltar�, qaba
Lə�kər – qо�un
Rizvan – behi�t, behi�t qap�s�
Səttar – eyibləri �rtən
Tə�nə – susuz

Sosyal Medyada Paylaşın:

osman öcal Şiirleri

En Çok Okunan Şiirleri

Tasavvuf Şairi Hoca Ahmet Yesevi(GÜLCE-BAHÇE) Yunus Emre (GÜLCE-BAHÇE) Şah İsmail-Hatayî (GÜLCE- BULUŞMA) Çukurovalı Karacaoğlan(GÜLCE-BULUŞMA) Bacıma Âşık Kerem ( GÜLCE- BULUŞMA) Köroğlu (GÜLCE-BULUŞMA) Korkut’un Kabri Kazıldı (GÜLCE-BAHÇE) Ozan Dede Korkut (GÜLCE-BAHÇE) Âşık Paşa (GÜLCE- BAHÇE)

Anasayfa

Şiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

İletişim

Şah İsmail-Hatayî (GÜLCE- BULUŞMA)