GÖZLERİNDE GİZLENEN ANKA
istek yelkenlerimiz bu nankör parka
kaç zamandýr açýlmadý ve niçin, söyle!
susuzluktan mý yanýp dönüþmüþ küle
gözlerinin yeþilinde gizlenen anka?
zor iþmiþ buharlaþmýþ dost temmuzlarda
aramak o yitik gönül sýcaklýðýný.
yürek aynana bir bak da kendini taný
senin mi bu görgülü baþ bu omuzlarda.
en karmaþýk beþyollarýn kavþaklarýnda
anýlarýn gözleri saðýr, kulaklarý kör.
onlarý bir þarký gibi nakýþlara ör
ve çürüt istersen çeyiz sandýklarýnda.
aðýzsýz konuþmalarýn bayat sesine
kaptýrsan da dümenini kulaklarýnýn
piþmanlýðýn çarþafýna sýmsýký sarýn,
cesaretle çýk oyunun son sahnesine.
bombalanmýþ kent gibidir unutkan bellek
çaðýrdýðým o hayaller hiç onlar deðil
mazide mi kaldý þimdi özlenen menzil
ben hep öyle kararsýzým, sen korkunç ürkek.
keþke can verebilseydik o eski çarka,
o mucize gelip bizi bulabilseydi.
sen gerçekten de var mýydýn, nasýl bir þeydi
gözlerinin yeþilinde gizlenen anka?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Emin Atasoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.