HELE DENE İSTERSEN
çýlgýn çýðlar yýðýlacak yollarýna umudun
kanýmýn karanlýðýnda yangýnlar çiftleþecek.
sarýnmaktan, korunmaktan bitap düþtüm, yoruldum;
kuþku kýlýklý bir kunduz hep yaramý deþecek
sen bana hayýr dersen.
bu tren var ya bu tren, en çirkini dünyanýn,
en korkuncu, en katili, bin kez yemin ederim.
sakýn binme, akýllý ol, acýsýný bu anýn
yaþayamam uluorta, yýkýlýrým, biterim
bu trene binersen.
kimilerini denizler, beni ise kan tutar
çocukluktan yadýrgarým kurban bayramlarýný.
ama þu an katillikten çekinmem zerre kadar,
ihanetin mihrabýna çevirerek alnýný
eðer çekip gidersen.
kýskancým ben, hem de bencil, üstelik de deliyim
damýtmýþým yüreðime soluðunu, kokunu…
sabýkalý tabancada gizli mermi gibiyim,
benim gibi senin de kýyametin olur bu
bir delilik edersen.
hele dene istersen!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Emin Atasoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.