emanetçiye teslim edilmiþ bir eþya gibi býrakmýþlar da sevdiklerinden birini servilerin altýnda, dönüyorlar bilinen en tenha halleriyle bakýþmadan, konuþmadan, tartýþmadan bir sürü yaþlý adam.
dönüyorlar dayanarak yalnýzlýk deðneðine sürüklenircesine peþinden ürküten bir duygunun güz yelleri kadar yorgun akmaz sular gibi durgun. kulaklarýnda ne kürdili hicazkâr, ne uþþak, ne suzinak, ne hüzzam kulaklarýnda sala denen ve hiç gitmeyen o makam dönüyorlar mezarlýktan bir sürü yaþlý adam.
baþlarý ki tevekküle durmuþ eðik buðday baþaðý, görünmeyen bir oraðýn soðuk ürpertisi gezer boyunlarýnda. ve tek bir soru hem de sorularýn en zoru yazýlmýþ yüzlerindeki ecel renkli kitaba: þimdi sýra hangimizde acaba?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Emin Atasoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.