DENİZDE AKŞAM

güneþ uyumaya gittiði zaman
toplar açýk eteklerini deniz.
korku damlar martý naralarýndan
tünekler tekneler tenhada sessiz.

güneþ uyumaya gittiði zaman
koydan odysse’ler geçer habersiz;
cayar denizkýzý son kararýndan,
kýrýlýr sularda aydýnlýk bir iz.

güneþ uyumaya gittiði zaman
ellerimiz kâh günahkâr, kâh temiz;
bakarýz da suyun sert aynasýndan
kendimizi tanýmayýz kendimiz.

güneþ uyumaya gittiði zaman
balýkçý aðlarý yine eksiksiz
toplanýr kýyýya. çok çok uzaktan
bir boru öter ki, ürpertici, tiz…

nedense bu sesi duyduðumuz an
aðzýmýza gelir yüreklerimiz.

Sosyal Medyada Paylaşın: