YAŞLI BEBEK

ben ki fazla yýl eski(t)miþ, büyümeyen bir bebek,
ne umdum ve ne buldum ki umut masallarýnda?
býkýp kendi denizimi yaktým, hem de bilerek
ve sonra kahkahalarla gezdim kum/sallarýnda,
içimdeki kundakçýyý gün be gün izleyerek.

ben bil(m)enin bilimini bilmek istemedim ki,
söyleyeyim nasýl olur evrenin mutlak sonu.
örneðin, öðrenmenin önemi mi var sanki
mekke’nin kutsallýðýnda hacý (y)olunduðunu.
ya da neden þeyhülislam olmak istedi bakî?

bana kasten allah(sýz)lar anlattýlar allah’ý,
öyle ki münezzehliði hâlâ izah edemem,
kesinkes sýnýrla(ya)mam sevap ile günahý.
ýtrî hayranlýðým olmaz bach’ý reddime neden,
guevara’yla sohbetlere rockefeller’le gidemem.

asýlýp yok saçlarýmdan everest tepesine
dünyamýzýn hal(ler)ini seyretmek benim hakkým.
ama hiç istemiyorum binerek terkisine
bir fatihin, yeryüzüne emretmek zehir zýkkým.
tarih denen koðuþlarda deliler týklým týklým.

belki de çiçekler açar bir gün alýn bahçemde.
ak bir bulut parçasýyla silerim göðü zar zor.
(izlediðim kundakçý da ölmüþ olur içimde.)
yaþlý bebek, kendine gel, yaþa, öðren, ara, sor!
bak, intihar dersi veren öðretmen de yaþýyor.


Sosyal Medyada Paylaşın: