sizi kim býraktý gözlerimin içine
aðlamaktan yorgun
rüzgârdan kaçak
durgun sularda nilüferken ben
yalnýzlýða mahkum!
-hani buradaydýnýz az önce
sözcükleri bir bir dizen-
içlendim, ezildim, büyüdüm
duydum…
sesimi duyurdum mu
sizdiniz
hani göz kapaklarým düþtükçe aralayan
elimi tutup býrakmayan
dizlerimin takati yokken
-dik dur dedi annem!-
ekledim… geceleri sabahlara
köz olmayý bekleyen þehirlerden
kaçtým!
denize boyandým az önce
çýðlýk çýðlýk martý oldum
duydunuz mu
soðuk kýþ gecelerinde
sabrýmý çengelleyip göðsünüze bekledim
gözümde biriken hayatlar
usul usul düþtü topraða
her defasýnda u/yuttum özlemlerimi
unutmadým hiçbir ismi
dönmediniz…
banukalyoncu
Fotoðraf: Bade Kalyoncu