siyahý beyaza çeviren kadýn Bade Kalyoncu’ya…
geceye kýrýk bir aynadan yansýr yüzün
parlayan sadece gözbebeklerindir…
ürkek, kýrýlgan, tedirgin
yüreðin havan topu
ansýzýn uyanýverirsin
-mevsimlerden kedilerin aþk gecesi
nefesinden çýkan buhar üþümüþlüðündendir
bilirim
vicdanýn mý sýzlýyor bu gece
tavþan bakýþý yine gözlerin…
karþý komþunun bebeði aðlýyor
“sütü kesildi sanýrým garibin”
uzakta kapýyý zorluyor sarhoþun biri
duyuluyor eþinin gözünden akan yaþý
demir gibi aðýr ve hýzla deliniyor aþk
tokat sesleri patladýkça kulaklarýna
kaçacak yer arayacaksýn
kalk Bade! bana gel hemen
-dudaklarým tutuklu, sadece dinlerim
ne anlatýrsan anlat söz
karþýlýk vermem
bu gece baþka bir dem çöküyor ayak uçlarýma
parmaklarýmdan sýzan taze bir hüzün
yalnýzlýðýma da aðlamýyorum
yeter ki sen gel
nasýlsa su sýçramýyor ölüm aðaçlarýndan…
banukalyoncu
Fotoðraf: banukalyoncu