üþüyen denizde balýk
savrulan gökte kuþ oldum bugün
bir de affýna sýðýndýðým ýsýtmayan güneþ
eylül senden fazla yaktý bilmiyorsun
mevsime düþman, sana buruk bir tat
içimde kalan yani, alýnma hemen
sevgime inanmayan yar
kaç ki gözüm seni görmesin
sahte sözlere bulanmadan
kýrk kat yalan söylemeden
kalbimi açtým, sana inandým
þimdi kimden ne duysam
inanmýyorum
içinde gezen sen, soluduðun mekân
sevdiðim memleket diye
Ýstanbul’u kanýma çektim yeterince
artýk ne vapurda siren
ne bacasýnda duman arýyor gözlerim
uzaklara dayadým baþýmý
nemli camýn buðusunda
adýný yazýp unutmamak için ýsrardayým
ne zaman çevirsem senden bir sayfa
için için kanýyor gözlerim
-gözyaþým belki kýrmýzý deðil, yine de
renksiz can yakýyor bilesin -
yolda bekleyen kahýr
içime sindiremediðim nefes
dilimden düþen þiirde
yoksun bu sefer, inanma yoksun
sana deðil
seni anlattýðým satýr nerede
bana göster!
baþýný döndüren ayaz
sen seversin kýþlarý sana yakýn
bana uzak
þairsin diye deðil, sevdiðimden yazýyorum
yüzünün ortasýnda eskiyen ben
dudaðýnda unuttuðun adým
elbet yýllar sonra çalacak kapýný
bakma böyle çýðlýk çýðlýða aðladýðýma
aþk çarpýyormuþ öðrendim
silmiþsin beni yine ezberinden sevgilim
ben þimdi ne yapsam yeridir!
2007/09/20. banukalyoncu
Fotoðraf: Bade Kalyoncu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.