KABİL’İN TİRADI

defol, habil, defol,
düþlerimi terk et diyorum sana;
caniliðimi gizlemiyorum artýk,
cümle âlem duydu, anlasana.

uðursuz bir babanýn çocuklarýymýþýz belli,
emdiðimiz meme de günahlýymýþ doðrusu.
haram sütle sinmiþ ruhuma belki
o müthiþ kan tutkusu.

sen kan tutkusunu
bilir misin, habil?

ister kýzlarýn güzelini bana ver,
ister tanrý hediyelerin tümünü alsýn benden,
sarýlma bana, avutma beni yeter,
kan akýyor vücudumun derelerinden.

sen kan kokusunu
bilir misin, habil?

korkunç kara gagalarý karanlýk kargalarýn
kokuþmuþ kan pýhtýlarý çýkarýyor topraktan;
baðýþladým deme bana, sokulma bana sakýn,
ürpertiyor, korkutuyor beni bendeki bu kan.

sen kan korkusunu
bilir misin, habil?

defol, defol, defol,
düþlerimi terk et diyorum, habil.
bakarsýn yeniden vururum seni,
katil olmak istemiyorum, habil.
katil olmak istemiyorum...
katil olmak...
katil...

Sosyal Medyada Paylaşın: