epey olmuþ gelmeyeli epey olmuþ yüzüne söz sürmeyeli… deðiþen çok bir þey yok hala bildiðin/bilmediðin gibi herþey ayný, yerli yerinde, bildiðin trajedi yeni sözlerim yok! biriktirmedim, b/eklemedim belki de… herkes bana seni soruyor içimdeki kavgayý sorguluyorlar mahpusluktan bozma tutsaklýðýmýn gardiyanýný delice merak ediyorlar/
uzun omuzlu deltalar boyu yürüdüm senden öte köy bulamadým gidecek yürüdüm yürüdüm de el-ve-da(ð)’lara koþamadým bir sabah çýkýp gittiðim o dönemece
aldandým, aldandýn belki bir defa gülümse þu sudan çýkmýþ halime dön bir bak nerede unuttum pervanemi mengeneler hangi surlarda kendine çekti beni gölgem hangi karanlýkla tensel temasa meyil
ben adýný koyamýyorum çýlgýn ölümlerle sonsuz anlayýþsýzlýklardayým komik intiharlar aklýma çelme takma gayretinde kalbime baðladýðýn bu sicim gibi þey de ne? ya elime tutuþturduðun baðýmlýlýk? o da ne!
dudaðýný ýsýrdýðýn anlarda geldiðim aklýn þahit ki bu aþk deðildi iki gözüm bu bir darbeydi dehþet içinde oradan oraya koþarken býraktýðýmýz boþluða ve sürdüðümüz/sürüldüðümüz o izlere sevdalýydýk aslýnda biz
ben yine kanarým sana inan bana yine saçma sapan tezler yazarým bizimle eþ zamanlý birþeyleri taþýmayý unuttuk þimdiki zamana örneðin benim kalbim, senin iyi dil-eklerin ‘orada’ kaldý geri dönüp alamayacaðýmýz kadar uzakta...
"... bir þeyiz kaçýnýlmaz ölü saatler içindeki kimse artýk bir þey için daha fazla bir þey söyleyemez. ..." E. Cansever
fulya/mart2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fulya CODAL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.