pazartesisalýçarþambaperþembecumacumartesipazar-tesi...
farketmez
yokkensenhergünbiröncekininizdüþümü
I-
erkenden kalktým ve baþladým seni sevmeye
içimi içinle yardým, aþk oldu gün
kalbimin aryasýdýr duyduðun
seni sevmenin yorgun iþçisiyim ben
nöbet uzun, yüküm aðýr
korkarým bir gün
fazla mesaiden öleceðim
ah kadrini kavminin karmaþasýnda arayan sevgili
ya sus otur yanýma
yahut sus/ma sokul aþka
soluðun yakýn olsun soluðuma
yokluðunda
yaþamak sancýyor içimde
bileyeceksen gözlerimde bile bakýþlarýný
biz seninle karaya vurmuþ iki küçük balýk
biz seninle iki ayrý yaraydýk ya
galiba ondan
çok mu kanadýk dersin
ondan mý sarýlamadýk birbirimize
II-
iþte yine karardý gece
bu gece de
her gece olduðu gibi, göðüs boþluðumdasýn
beni konuþturma, öp sadece
’benim cezam hayal kurmaktý, ömrüm boyunca..
seninkisi de beni düþünmek olsaydý, keþke...’
ben seni
paslý bir çivi gibi göðüs tahtamýn içinde tutuyorum
kangren olmuþ bir kalpte saklýyorum aþkýmýzý
militan olup aþkýn kutuplaþmamýþ ýraðýna düþesim geliyor
her dönemeçten varlýðýnla dönüyorum
gidemediðimde anlýyorum senin olduðumu
gidemediðimde anlýyorum, her defasýnda
yokluðunun ateþten mengenelerinde
yana döne ne çok kez öldüðümü
burada olmasan belki, her þey daha kolay olurdu
dilini anlamadýðým zamanlarda aþkýmýzýn
ve vermediðinde istediðim sevgiyi hesapsýzca
büyüte büyüte dað yapýyorum içimde
tüm özetim bu ve zelzeleler kopuyor damarlarýmda
perperiþan o daðýn altýnda kalýyorum
III-
ah be adam!
ah ben sensizken
yokluðunun sancýsýna daha ne kadar þiir basayým
aramýzda örgütlendikçe duvarlar
tüm sývalarým sana akýyor
betonlar çözülüyor seni düþündüðümde
kadýnlýðýmdan azalýyorum
güçlü ol, üzme beni de
incitme saydamlýðýmý
sen bu köhne dünyada
unutma!
benim sevgimle yaþýyorsun
boyuna düþtüysem aþkýmýzýn üzerine
saatler bir ileri bir geri alýnýyorsa bu hayatta
heyhat!
caný cehenneme o mavi trenlerin
caný cehenneme bir türlü gelmeyen baharýn
cemreler düþe düþe kalkamýyor artýk gerçeðe
de ki; bunlarýn hepsi geçecek
saklan en ücra köþelerime
mahsus ve mahal geçmemeli ayný cümlede
öyle hoyratým ki!
incitmeden nasýl sevilir, bilmiyorum
öðret bana; incitmeden sevmeyi
incitmeden sev beni
aynam ol!
ol ve gör
de ki; yalnýzca sevmek için sevmedim ben seni
öyle ya; ’cefanda yanmakta güzeldi’
fulya/nisan2012
Sevgili ;’Güneþin Gölgesiyim’ o dupduru sesine saðlýk, can oldun.. teþekkür ediyorum...