/Fransýz aksaný bir þarký gibiydin Heyecanla dinlediðim ama hiçbir zaman dilini anlayamadýðým…/
Az biraz hatýrladýðým þarkýnýn nakaratý çalýnýyor kulaðýma Esrik sözler ve eksik ezgiler mýrýldanýyorum Ýbresi tavan yapmýþ bir sürat geçiþi gibi sanki ’Bu kadar basit aslýnda‘/ karma-þýklýðým /
Ýzahým, tarifim yok, yine ‘yeni sözlerim yok!’ Öyle ki; ‘seni seviyorum’ larla baþlayanlardan baþka Onca kalabalýðýn ortasýndan senin yalnýzlýðýný seçenim ben! Ürkek gözlerinin, ürkütücülüðünü üzerine çeken Ürkmüþ bir kan pýhtýsýndan ibaret ben…
Gecenin bir yarýsý ilhamla birlikte gelen Aklýma düþmesiyle unutmamýn bir olduðu Vefasýz bir cümle gibi terk etmeye sevdalý sen…
Ahh sevgili; Aþk’ým mart soðuðuna inat; ‘güneþ yanýðý’ ve bu yanýklar beni öldürüyor! Kavruluyor sanki, kabuk baðlamaz hercai yaralarým Özlemse bir çeþmenin ucundan damlayan su gibi ’aziz’ bugün’ler de...
Senin takdirinle tasdiklendi ‘sancým’ Er mektubu gibiyim þimdi; ‘GÖRÜLMÜÞTÜR!’ Can yanýklarým..
fulya/mart2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fulya CODAL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.