Dünya çok güzel olabilirdi Böyle diken gibi batmasaydýn içime Kaçak bir eþkiya gibi ya/saklý sevmeseydin Tufanlarla bile kapýþabilirdi kalbim; deli cesaretiyle
Yaðmalamasaydýn sabrýmý kaoslarla Baðýmsýz bir ülke gibi dimdik durabilirdim ayakta Kaþif gibi keþfe çýkmasaydýn gözlerimdeki maðlup þehirleri Destanýmýza mührünü basabilirdim bakýþýndaki lacivert mürekkebin
Bir fotoðrafa hapsetmeseydin aðýtlarýmdaki zýlgýt seslerini Þiirleri hýçkýra hýçkýra bir sana aðlatabilirdim Bir gonca gibi narin ve kýrmýzý olabilirdi sevgim Nasýrlý bir yalnýzlýða terk etmeseydin beni
Aþýk atabilirdim Aslý ve Kerem ile Sýnamasaydýn aklýmý, aklýnýn zarif heybetiyle Ýnanmazken de seviyordum seni ‘raðmen’ li sevmelerimin gerçekliðini görebilseydin keþke
‘çünkü’lere savunmasýz zihnimin kývrýmlarý Ki, hafýzam beni yanýltýyor bugünlerde Sahi ne çok sevmiþim senin aþksýz b/akan ruhunu böyle.. ‘ Rahmân’ olabilmekten azýcýk sebeplenebilseydin keþke..
fulya/mart2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fulya CODAL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.