beni duyuramadýðýn sevdalý çýðlýklara savur ahh bu can yanýklarým yar! dokunma-san-(a)cýyor ayrýlýklarým
yüksek dozaj CAN YANIÐI! hep ayný terane iþte malum üç harf, tek heceyle ölümlerden ölüm beðenince kýrmýzýya dönünce ay, kaçýyorsan yakalanacaksýn iþte geceye nabzýn derinlerde fersah fersah atarken, damarlarýn sancýlarda boðulacak ateþ olup yanacaksýn, nefesin buz tutarken hemde; kaynayacaksýn! kramplar girecek karnýna, böðrüne, kalbine… kývranacaksýn! bil ki; ne yaparsan, nereye koþarsan koþ kaçamayacaksýn aklýnýn tezatlarýndan ve ahh… sen ki; öfke kustuðu kadýnýn hayalinden kaçamayan adam!
sen say ki ; bu senin armaðanýn, en çok istediðin gibi, iþte sana bir oyuncak hak etmediðimiz bir ayrýlýðýn kutlamasýnda, yalnýzlýðýn arifesinde kýsa cümleler yetmiyor mu? söz uzayýnca mana kýsalýrmýþ ama ’delhizlerinde ümit doðuran, kirpiðinde soðuk düþler emziren kadýn’ vardý hani kýyaslamalarý býrak, masal dediðin bin asýrlýk mesafe kadar ýrak yýrtarken geceyi yýldýzlar, bana doðru bak! þikayetim yok sana dinle; seninle dolu düþlerimi savuþturma niyetindeyim sevgim üzülüyor koynumda, iflah olmaz sancýlar derdindeyim
/sevgili; yorgun ve d/argýným beni rahat býrak!/
fulya/mart2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fulya CODAL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.