Özlemim Sana Armağanımdır

/yollar mý uzun yoksa hasretler mi?
bu uzaklýðý söyleyin kim icat etti?/





özledim!
güneþ görmüþ kardan adamlar gibi eridim

söyle!
yanmadan ölünür mü hiç, saçma
ateþ önce kendini yakar unutma
ve yanarken ne yücedir bendeki kavim
ki ben hiç yanmadan özlemedim hasreti
þimdi infilaklar doðurup bir kendime yenilirim

geldin!
ömrüme devrile devrile
ne çok geldin, çakýldýn beynime
geceden payýma düþen karanlýðý alýp
heybemdeki ay ile güneþ’e yürürken, ne güzeldin…

affet!
heba edemediklerim için yargýlama düþlerimi

gel!
önce yorgunluðumuzu dinlendirelim
aklýmý koru bu dünya iþlerinden
bir duaya sýðdýr ömrümü
eksikliðimi tam-anla

bir kazaydý geçti hedefine kurþun olduðun sözler
bir hataydý siper oluþlarýn öfke nöbetlerine
sevince ge(n)çtik çýkmaz sokaklarda, boþ ver
cebimdeki saklý hüzünler ikimize de yeter
afiþe edemem feda ettiðim yaralarýmýzý kimselere
sen bil yeter

üzülme!
reva görürsen sitemleri anlarým
susarsan çýðlýklara, yalnýzlýða dayanýrým
kimsesiz gülüþlere saklarým bakýþýný, alýþýrým
iyiliðin umudum olur yarýnlara, katlanýrým

sonunda!
yenilgiler kuþattý zaferlerin sevincini bak
özlem þimdi bir çeþmenin aðzýnda damlýyor
özlem geldi özlem, yýkýlasý bir köprü gibi
özlem, bedeni titreme nöbeti gibi daðlýyor
ve þehre bir sýr kadar yayýlýyor sinsice


hasret soðuk / gözler ayaz / mevsim kara-kýþ

dilersen benden bir buselik yakarýþ

-‘özlemim sana armaðaným olsun’-

s

e

v

g

i

l

i

…






fulya/ocak2011




Sosyal Medyada Paylaşın: