...güneþ söndüðü vakit
el ayak çekilir kentlerden
ve insan büyür
ve insan büyür
ve insan büyür
ve insanlar ölür
binbir yü(re)k ile...
uzak kederlerin büyülü sürgünü
dilinde aðýt, ellerinde kýna
oyy sevdasý zulüm, gözleri kor
düþleri uçurum, kalbine çýð düþmüþ kadýn
kalbin sarmaþýk gibi ömrüme dolanmýþ
kalbin kalbime dayanak
kalbin kalbime sýðýnak asya!
bir sana mý uzaktý yollar
bir sen mi geçemedin sýrattan
bir sana mý pusu kurdu bu zalim dünya
kin kusuyorken bir vefa avlusunda
dostlarýn yarý yolun ortasýnda
ve kalleþliðin tenhasýnda mý býraktýlar seni
sýð sulardan derinliðime in
beni bul! þimdi bul beni!
bakýlmamýþ tenhalýkta bul
unutulduðum yerde bul
beni çokça bir zamanýn yamacýnda
avucumuza býraktýðý boþluktan yakala
dünden sonra, düþten geriye
yarýndan önce, bugün bul beni! bugün asya!
savunmasýz savunmalar biriktiriyorum ikimize
acýsý/sýzýsý yok kýrýk dökük yalan izlerin
bugün acizim asya, bugün yaralý
üvey bir yara edindim bugün
yarýn(a) evlatlýk vereceðim
cümleten sözlere sýðýnýp
kara çalacaðým hasreti bugün
beni bul asya, bul beni!
c/esaret dediðin ucu paslý býçak
tetanozdan öleceðiz görmüyor musun
sen de cesaret, ben de esaret
beni bul yinede asya, beni bul!
iþte tam orada unutulduðum yerdeyim...
örtbas etme yaralarýný
kanýn dondu, býrak çözeyim
çözüleyim asya!
daha saðlam sözler kolluyorum ikimize inan
cehennem zebanileri üþüþmüþ yakamýza, býrakmýyor
bahara salmýyor fitne fücur!
iki yakasýný birleþtiremiyorum sevdanýn
bir duvar ördüler gözlerimin önüne
yýkamýyorum!
yýkamýyorum!
yýkýlýyorum asya!
anlam veremiyorum bu düzene
kimsenin kimseye faydasý dokunmuyor
aþk’a da inanamýyorum
yoksa inanayým mý sen söyle asya!
ben bu karýþýk coðrafyada tek baþýma
ben bu kurtlar sofrasýnda bir baþýma
kana kana iç(e)mezsem zehri þerbet niyetine
sabahý sabah eder de geceyi yormaz mýyým asya!
geceyi yorgan bilip serince üzerimize
gündüzü bize küstürmez miyim asya!
hadi gel
kendini býrak, beni de alma
koy bizi þuraya
gel gidelim!
gidelim asya…
fulya/ocak2011