Sanki yetim bir çoçuðu andýrýyordu pembe gülüm soðuktan yanaklarý kýzarmýþ biraz solgun, biraz üzgün sen sürekli bu ayda kýþýn bu soðuðunda sýðýnmak ister gibi merhemetin kucaðýna. Zaman zaman deðildi bir aldanýþla açýlmýþtý goncalarý yaðan kar ve yaðmur buzdan sarkýtlar oluþturmuþtu nazenin yapraklarýna. Dedim sabret az kaldI verdim bir avuç sevgi bir avuç su gel gül yüzlüm gel pembe gülüm seni yüreðimde ýsýtýrým seni sevgimle büyütürüm
canan demirel
Sosyal Medyada Paylaşın:
canandemirel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.