cümlelerimin orta yerinde hasretime düþtü bir ’þedde’... dudaklarým deðmeden ’nun’ harfinin noktasýna, sýzdý kalbime sonsuz bir ’elif’... söyle bana ’mim’ aþkýna! kalbime mühür vuran bu secde hali, nasýl doðrulur bir daha rükuya?
dedi fatmani...
Sosyal Medyada Paylaşın:
fatmani Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.