BİR GÜN ANSIZIN

ölümüm olursa bir gün ansýzýn
biliyorum üzülecek iþ masam,
masamýn üstünde baþlanmýþ yazým,
bir de gölgesinde dinlendiðim çam.

yarý camsýz biricik dost pencere
yollara bakacak hep uzun uzun,
yollara bakacak beyhude yere
ölümüm olursa bir gün ansýzýn.

ölümüm olursa bir gün ansýzýn
sokak çocuklarý herkesten önce
kollarýnda acýmasýz ayazýn
titreþerek aðlayacak sessizce.

tekir’im habersiz merak edecek
büzülüp altýnda gür asmamýzýn.
gözü yaþlý telgraflarým gidecek
ölümüm olursa bir gün ansýzýn.

ölümüm olursa bir gün ansýzýn
kadehim elemden parçalanacak;
inleyen sesiyle yaslý bir sazýn
bana belki en çok dostlar yanacak.

iyi kötü herkes bir þey diyecek.
bilirim, yalnýz o vefasýz kýzýn
kalbi biraz olsun irkilmeyecek
ölümüm olursa bir gün ansýzýn.


Sosyal Medyada Paylaşın: