KENDİMCE

ben beni hiç yitirmedim ömrümde,
göz yummadým gerçeklerin önünde
kendimce seyrettim,
kendimce gördüm.

þarkýyý, çiçeði, suyu, ekmeði,
özgürlüðü, eþitliði, emeði
kendimce yücelttim,
kendimce övdüm.

takýldým dostlarýn dostluk aðýna,
sýrlarý kalbimin mezarlýðýna
kendimce gizledim,
kendimce gömdüm.

kader çorabýmý örümcek gibi
iplik iplik, ilmik ilmik, zahmetli
kendimce iþledim,
kendimce ördüm.

acýsýný kalpte duyarak hüznün,
tadýnda eriyip her tebessümün
kendimce aðladým,
kendimce güldüm.

kutsadým vicdan hesaplarýmý.
günahlarýmý ve sevaplarýmý
kendimce topladým,
kendimce böldüm.

kalemime sadýk kaldým devamlý
dizelerde, bir yürekle sevdalý,
kendimce yaþadým,
kendimce öldüm.


Sosyal Medyada Paylaşın: