GURBETÇİ TÜRKÜSÜ

sularý çekilmiþ kuyu gibiyim,
içimde bir soðuk, ecel gibi sert;
her an donabilir, ölebilirim,
bu acý bambaþka, bu dert baþka dert.

hey anam, adýna gurbet demiþler,
yeri zillet, göðü zulmet demiþler.

ekmek ayný ekmek, ama tadý yok,
çiçekler ektiðim çiçekler deðil.
ay sanki bir yay, ýþýklarý ok,
gök kubbe baþýmda bir miðfer çil çil.

oy anam, ezildi, yýkýldý özüm,
umudu gözlerken köreldi gözüm.

þans balonlarýmý en kötü cinler
patlatmýþlar, ama acaba niçin?
keþke hep sonbahar olsa mevsimler
gurbetçi kuþlarla dertleþmek için.

ey anam, onlar da benden mutlular,
çünkü özgürlük ve kanatlarý var.

anlamsýz bir ömrün kýrýntýlarý
daðýlmýþ kaderin kör tespihinden;
bir kýrýk aynanýn pýrýltýlarý
koparýp götürmüþ benliði benden.

vay anam, sýradan mahkûm ne bilir,
hapis, gurbetçinin yüreðindedir.

Sosyal Medyada Paylaşın: