setbaþý’nda bekleyeceðim seni intihar köprüsü’nün az ilersinde. yüz metreden, bin metreden duyacaðým nefesini rüzgâr kýrbaçlarýnýn buzlu sesinde.
koþacaðým soluk soluða sana sahile doðru þahlanan dalgalar gibi: sen de bana öylesine koþ ve göster cihana sevginin biterken alevlendiðini.
atýl kollarýma eskisi gibi yine öylesine güzel, öylesine nazik, öylesine þýk. isterse inanmasýn gördüklerine -aþkýn ölmezliðine- o intihar köprüsü ki, ölümlere alýþýk.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Emin Atasoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.