karþýma geçince,
boðazýma takýlan aþk kýrýntýsý,
kalbime girsin diye,
çektiðim besmeleden sonra,
çýrpýndýrmayacaðým dudaklarýmý asla,
isyanýmdan deðil,haþa,
biliyorsun ya,ne desem boþa...
gidenlerin ardýndan dökülen
gözyaþlarýna mahsur kalsam da,
yaðmur gölgemi sarsa da boylu boyunca,
bir deprem aný gibi
kapý eþiðinde durmayacaðým bu defa,
ve avuçlarýmýn tersini kaldýrýp semaya,
sadece hoþçakal diyeceðim Tanrý’ya,
senin adýna...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.