mutlaka bir kere aðlamýþsýndýr hayatta,
yani en azýndan aðladýðýný sanmýþsýndýr...
farklý olmalý aðlamak...
annen soðan doðrarken
akan yaþtan farklý...
uyku sipariþ ederken aðzýný açarsýn,
yüzün senden farklý olur,
gözlerin dolar,bundan farklý...
soðuk havalarda rüzgar
gözüne göç ederken hele,bundan da farklý...
aðlamak denince,
gözyaþý gelmemeli akla,
kirpikleri baðlý bir kör hiç aðlamaz mý,
ya da,yoksa timsahlarda mý aðlar....
en az üç derdin olmalý,
hangisini seçersen seç...
ve gözlerinden yaþ akarken
kalbini tutmalýsýn, tutmalýsýn ki;
kalbinde kimler ve neler varsa
onlarda aðlasýn, bil ki,
yalnýz olmaz aðlamak...
yapðmaya çalýþtýðýn aðlamaksa
baðýrmamalýsýn,
ayaðýnda nasýr varsa
sanma aðlarsýn...
susmakla olur aðlamak,
daha doðrusu,susarak baðýrmak...
bir de sevinçli olmamalýsýn...
kavuþmalarda aðlanýr çoðu zaman
sevinçten diye...
aslýnda sevinç sanýlýr,deðildir...
ayrýlýklarý ayýrmýþsýndýr çünkü,
kavuþmak için...
cebinde beþ on kuruþ paran olmalý,
ve paraný örtecek huzurun olmamalý...
gözlerinin morarýr yavaþ yavaþ,
diþlerini sýkarsýn,
alt dudaðýn üst dudaðýný iter,
gözyaþý yoktur ortada
ama aðlarsýn...
mutlaka bir kere aðlamýþsýndýr hayatta..
en azýndan biri elini kalbine koyduðunda,
ve içinde sen de varsan,
zorunlu olarak...
SELÝM YILMAZ
sence35
23/07/2010
00.30
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.