satýrlarýma baþlamadan önce,
dedikten sonra baþlar bütün yalanlar,
sen, kimseye söyleyemediðim satýrlarýn öncesi
ve sonrasýna kekeme düþtüðüm tek cümlesisin...
hiç duymayacaðýn þarkýlar büyüttüm dilimde,
bir masal olup anlatabilsem de seni,
mutlu sona erdirebilir miyim benden habersizliðini,
bir ninni olup dudaklarýma adansan,
yolundaki dikenler yumarlar mý,
topuklarýma batan gözlerini...
her tenha kalabalýk gelir bana,
her kader dargýndýr alnýma,
her dargýnlýk yatsýyla gömer beni,
her gömü biraz daha diriltir hislerimi,arsýzlaþýrým...
bir lahza tenha olsan,yuva yapsam kalabalýðýna,
yatsýya tasýsan beni,arsýzlaþsam aþkýna...
çarmýha gerilen bir düþ müdür varlýðýn,
ayazlarýn üþütmesi misin bir nefes uzakta,
özünde kafiyeli hayat mýsýn baðrýmda,
her köþe baþýndan taze aþklar toplasam sana,
benim için mi yaratýldýn yoksa...
býrakýrsam kalbini,
kahrýn sarsýn cehennemlik gülüþlerimi,
þakaklarýmdan vur beni,
ziftî bir ayrýlýk acýsý gibi,
öfke öfke kusuyor yüreðim kirli benliðini,
korkuyorum,ya bir hiç býrakýrsa beni...
söyleyemediðim kadar yazýyor ellerim,
seni bir ayetin en kutsal kelimesine gizledim,
susmuyor kalem çatlasa da bir anda,
belki de okumazsýn,ben yazdým nasýlsa...
satýrlarýma baþlamadan önce...
seni çok seviyorum...
ve tüm satýrlar boyunca,iþte böyle...
susuyorum...
.
selim yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.