Baba
’Baba bugün hava ne bulanýktýr
Yüreðim baþý yanýktýr
Dokunmayýn ahumþular
Arkadaþýma yazýktýr’
bil(me)diðin bir yerden gelmiyordum
bil(me)diðin bir yere de gitmiyordum
ayrýntýlarda kaybederken
aklýmýn ziyan yanýný
ölmekle meþguldüm baba!
öðret(me)din bana üzül(me)meyi
yas tut(ma)mayý gidenlerin ardýndan
bir tek gülümsemeyi öðrettin
bir tek ümidini yitir(me)meyi
kendi ayaklarýmýn üzerinde
kendim olmayýnca
nasýl durabileceðimi
öðretmedin baba!
göç/erken bir kentten
boynu bükük kalan anýlarý
nasýl sýrtlanacaðýmý
ö ð r e t m e d i n b a b a !
ne valize sýðýyor þimdi umudum
ne de çekip giderken yakamý býrakýyor
içimi kaplayan insafsýz keder
t a r i f s i z h ü z ü n
yolcu olmak daha zor baba!
el sallayanlara gülümserken
bilmediðim bir þaþkýnlýkla
bilindik veda cümleleri sýkýþtýrmak
i k i l a f ý n a r a s ý n a
tandýk olmayan gözlere
yaklaþýrken adýmlarým
yolcu olmak, yola koyulmaktan
ve geride kalmaktan
çok daha zor baba!
’UÐURLARKEN’ birileri uzak diyara beni
neyin uður getireceðinden habersiz
ne yani
bana uður mu getirecek þimdi
mutsuz insan yüzleri?
c a n ý m a c ý y o r b a b a !
c a n ý m ç o k y a n ý y o r !
bana ’kendine iyi bak’ demeyi
derken, içimi deþ(me)mesini
öðretmediðin için
sana ne desem bilmiyorum þimdi!
alacaðýn olsun baba!
alacaðýn olsun....
g i t t i n !
yangýnýn ortasýnda beni býrakýp
tek baþýma ne halt edeceðimi
öðretmedin iþte baba!
-ö ð r e n e m e d i m -
( a f f e t b a b a b e n i )
deþifre ediyorum þimdi kendimden kendimi
uzaða düþmesin diye gülüþlerimdeki gözyaþlarým
kendimi acýlardan soyuyorum sevince yoðrulmak için fulya/kasým2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.