KINALI KOÇA AĞIT
anýlar bataklýðýmýn bilinmeyen dibindeki balçýktan
zaman zaman bir lav gibi fýþkýrýyor çocukluk suçum
ve rüyaya dönüþüyor, bir çukur ve bilenen bir býçaktan,
sonra seni görüyorum koþarken, benim kýnalý koçum.
ah, ne güzel bir alnýn vardý, nazarlýklý gerdanýn vardý
ve üzüm karasý gözlerin vardý, baktýkça gülerdi içim;
ipekten yumuþak yünün vardý, severken elim kayardý,
burma boynuzlarýn hep aklýmda, benim kýnalý koçum.
kara kadife burnun ýslaktý, sürekli elimi arardý dilin,
yalardýn sevgiyle, hâlâ sýcaklýðýyla ürperiyor avucum.
oysa seni bu elle ölüme götüreceðimi nasýl bilebilirdin,
biricik arkadaþým, sevgili dostum, benim kýnalý koçum?
annem aldattý beni, babam aldattý, aðabeylerim aldattý:
melek olacaðýný duyunca, eriyeverdi tüm direnç gücüm,
üstelik annem, sevap deyip, gözlerini de bana baðlattý.
çukura aðlayarak götürdüm seni, benim kýnalý koçum.
ah gerçekten, söylendiði gibi, þimdi melek misin sen?
bilmem ödendi mi acep benim tanrý’ya olan borcum,
ama ben kurban bayramý sabahlarýnda her yýl yeniden
dostluðumuzun katlini yaþýyorum, benim kýnalý koçum.
"Edebiyat Defteri" deðerli yöneticilerinin ve tüm okurlarýnýn Kurban Bayram’ýný en içten duygularla kutlar, hepsiner esenlikler ve güzellikler dilerim: Ahmet Emin Atasoy
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Emin Atasoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.