GENÇLİK TERK ETME BENİ

ödünsüz bir yasanýn acýmasýz elleri
ömrümün çorabýný söküyor iplik ýplik.
gözlerimi boðarken anýlarýn külleri
ayrýlýk acýsýný duyuyorum, ah gençlik.

seninle tanýþmamý dün gibi biliyorum,
bir kýz olup çýkmýþtýn huzuruma rüyada.
ne o gün ’geldim’ dedin, ne þimdi ’gidiyorum’,
sen de mi bir yalandýn bu yalancý dünyada?

yalan ol, görüntü ol, ne olursan ol ama,
noktalama aþk denen bu tatlý serüveni;
genç kalmanýn sýrrýný fýsýlda kulaðýma,
duygular kazanýnda kaynatýp erit beni.

kýr bütün aynalarý, yok et þeffaf her þeyi,
gölleri, havuzlarý sil süpür birer birer;
yansýtýp dilim dilim kýrýþan bu çehreyi
bana çirkin bir güzden haber getirmesinler.

dizlerine kapanmýþ, tutmuþum ellerini,
içimde çýðlýk atan duygulara kulak as;
bu çýðlýk gün geçtikçe daha genç, daha yeni,
bu çýðlýk alev alev sevda, özlem, ihtiras…

gökkuþaðý kuþanmýþ el eden düþlerim var,
sýr yumaðý kalbimle ruhum esin anteni;
cehenneme takvimler, arkamda kalan yýllar,
n’olursun gitme gençlik, gençlik býrakma beni.


Sosyal Medyada Paylaşın: