bir kent düþünüyorum, cennet gibi bir yer, ortasýnda çapkýn bir su, minik denize benzer. gündüzleri göz mavisi, geceleyin yakamozlu su, buram buram taze parfüm, buram buram saç kokusu. adýný bilmiyorum ona gölüm diyorum.
bir kayýk düþünüyorum, içersinde sen ve ben, kolun boynuma dolalý, yanýyorum kolunun ateþinden. bir melodi sýcaklýðýyla doluyor ruhuma sesin, huri misin, melek misin, sen nesin? adýný bilmiyorum sana gülüm diyorum.
bir gün düþünüyorum bu kentte, bu göl kenarýnda, bilmem hangi yýllarýn hangi sonbaharýnda, uðursuz yapraklarca uçup savruluþumuz ve korkunç bir duyguyla yanýp kavruluþumuz. adýný bilmiyorum, ona ölüm diyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Emin Atasoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.