CV (Öz Geçmiş)
Bitirimin Ýþ baþvurusudur Özgeçmiþimiz. Adým;
ÇETÝN Soyadým;
ERDOÐMUÞ Sene bin dokuz yüz yetmiþ yedi,
Bu kardeþiniz Balat’ta doðmuþ.
Komþu ebe Hayriye teyzenin eline,
Ýlk çocuðuz biz, sonra beþ kardeþ daha var
Neyse lafý uzatmiyim, okul çaðýna gelince
Mahalle mektebine yazdýrmýþ peder,
Ýki sene gecikmeyle bitirmiþiz.
Ardýndan ver elini orta mektep… Beþ yýlda orada takýlýp
Meslek lisesine geçmiþiz
Kalorifer tesisat bölümü.
Tatillerde çýraklýðýný yaptýðýmýz için,
Okul bize çerez gibi, gýrgýr þamata.
Lise bir sene gecikmeli bitti,
Üniversite kazanmak kolay deðil ki.
Hele bizim gibi meslek lisesindensen…
Sonra, askerlik… Komandoyuz.
Önce Isparta, ardýndan Þýrnak.
Ilgaz Anadolu’mun daðlarý,
Vay be ne günlerdi…
Ýki arkadaþým þehit düþtü,
Birini ben taþýdým helikoptere.
Parça parça. Lafýn geliþi deðil, harbiden.
Gövdeyi önce, bacaklarýný sonra…
Allah rahmet eylesin, iyi delikanlýydý. Sonra bitirdik geldik, þükür.
Hemen iþe, tatil yapim, stres atim.
Nerde bizde o lüks kardeþim,
Çalýþmazsak açýz o ay, ben dâhil sekiz nüfus.
Eski ustanýn yanýna girdim tekrar,
Ama adam bozmuþ kendini.
Damatla papaz, kýzý laf dinlemiyor,
Karýsý zaten cadalozun tekiydi.
Baktým anlaþmak zor, dedim kendime;
“
Oðlum Çetin en iyisi sen,
kurumsal bir þirket bul kendine.”
Gazete dergi ilânlarý, internet felan,
Hikâye hep, torpil yoksa iþ yok memlekette.
Sonra parti teþkilâtýnda bir abimiz vardý,
Seçimlerde afiþ asardýk onun için.
O geldi aklýma, validenin de gelmiþ ama
Bana söylemiyor, iþime karýþmak istememiþ.
Neyse gittik çaldýk kapýsýný, biz daðlardayken,
Abi baðlarda, þiþirmiþ epey enseyi, göbeði…
Ama Allah var iyi karþýladý bizi, çay kahve söyledi,
Yemekte teklif etti ama biz istemedik.
Bizi bir þirkete pas etti. Büyük markaymýþ.
Baþladýk iþe, teknik eleman, kimlikte verdiler.
Tulumlar tek tip, eldiven, þapka, çantasý bile,
Çalýþtýk bi-kaç ay, maaþlar vaktinde ödeniyor.
Her þey iyi, ama bi müdür yardýmcýsý var,
Adam gýcýðýn önde gideni, bi de þerefsiz…
Bizim mahalleden bir Sevâl vardý, okuldan arkadaþým.
Musabede çalýþýyordu oda, Allah var güzel kýz.
Bende iþe baþlayýnca serviste beraber gide gele,
Muhabbeti ýsýttýk tekrar, aramýz iyi o biçim.
Evlenmiþ ben askerdeyken, adam psikopatýn kralýymýþ.
Ezmiþ, dövmüþ, güzel diye kýskanmýþ, eve kilitlemiþ,
En son kaçmýþ baba evine, bir sene görüþmemiþler.
Sonra da boþanmýþlar zaten. Ýyi olmuþ…
Kýz güzel, e bi de dul ya, müdür yardýmcýsý olan it,
Fuat’tý adý, ben sana sahip çýkarým ayaðýyla,
Asýlmaya baþlamýþ hatuna. Kýz demedi,
Ben çalýþanlardan duydum. Sordum öðrendim,
Ýbne evliymiþ bir de. Metres yapacak, töbe töbe…
Önce kýzla konuþtum, rahatsýz ederse bana haber ver diye.
Korktu kýz, iþe ihtiyacý var, bir buçuk yaþýnda da bebesi var.
Bir þey demedi. Ama bir akþam servise binince, baktým
Yüzü kýpkýrmýzý, sordum, susuyor, sustum ben de.
Ýnerken söyledi, ev tutacakmýþ, illâ gel diye tutturmuþ kýza.
Ýstiyor musun dedim? “Asla” dedi. Durum anlaþýldý…
Ayrýlýrken bir elimi sýkýþý vardý, ah be aðabeycim,
Ýçim eridi þerefsizim, gözlerimi zor aldým gözlerinden… Ertesi sabah, biz yarým saat erken giriyoruz ya iþe,
Bekledim geldi lavûk, odasýna girdi, peþinden ben.
Ne istiyorsun lan dedim kýzdan? Serseri puþt…
Þaþýrdý önce, sonra toparlandý, posta koydu güya,
Odasýndan kovmaya kalktý, kilitledim kapýyý.
Telefona uzandý, kýrdým attým yere,
Baðýracaktý yularýndan yakaladým.
Dayadým duvara, titremeye baþladý.
Ýki tokat âþkettim suratýna, apýþtý.
Gözleri doldu, aðladý aðlayacak hýyar.
Korkaðýn teki olduðu belliydi her hâlinden.
Kýzý rahat býrakmazsan hem patrona, hem de karýna
Her þeyi anlatýrým dedim. Söz verdi it…
Sonra zaten karýþtý þirket, atacaklar beni belli
Hiç beklemeden, aldým ceketimi çýktým.
Sevâl’e uðradým sadece. Helâlleþtim…
Zaman geçiyor müdürüm,
Durdurmaya güç yetmez. Ben iþ arýyorum þimdi.
Bu dediðim olay geçen seneydi,
Atölyelerde, sanayide çalýþtým arada.
Bu arada annem ne kadar karþý çýksa da,
Biz evlendik Sevâl’le, bir de bebeðimiz oldu.
Anlayacaðýnýz dört nüfus ettik þimdiden…
Demem o ki ben çalýþýrým, mecburum çünkü,
Ýþe ihtiyacým var müdürüm, yalaný dolaný bilmem.
Bileni de hiç sevmem, durum bundan ibaret.
Takdir sizin, hürmetlerimi sunarým…
Referans falan dediler,
Bizim eski usta ona sorabilirsiniz ailemi.
Bir de mahalleden kahveci Hüseyin abi var,
Çocukluðumdan beri iyi tanýr beni…
Cep telefonumu da yazdým kâðýdýn altýna,
Saygýlar, hürmetler müdürüm...
16. 10 – 11 Temmuz 2010 / Ýstanbul ** Karar sahibi siz olaydýnýz, bu delikanlýyý iþe alýrmýydýnýz?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.