gökyüzünde gecenin senfonik hýþýrtýsýný
gözlerimle dinliyorum,
bu ne sessizlik...!
fýsýltýyla anýlarýný tazeleyen
bir yýldýz üçlüsünün,
korkudan titreyen bedenlerini izliyorum,
teni kýrýþmýþ bir gökyüzünden
yýldýrým gibi inen bir rüzgar
gömleðimin güðmelerinden sýzýyor
titriyorum...
kýzýla gri damlatmýþ dalmaçyalý bir ay,
doðmamak için ne kadar da zorluyor kendini,
neyin cezasý,neye isyandýr ki,
gizlemeye çalýþýyor daðlar ardýnda
o muazzam rengini...
evet...
gökyüzünde gecenin senfonik hýþýrtýsýný
gözlerimle dinliyorum...
ya ben,gökyüzünü daha fazla duyamayacak kadar gözsüz,
ya da gökyüzü renklerini gizleyip duyuramayacak kadar öksüz...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.