Bu Ayrılık Zamansız Gelmişti II
<Photo 2>
Birkaç cümle suskunluðum vuruyor beni,
Sol yanýmdan…
Çýkmaz bir sokak þimdi sensizlik...
Sözlerime ekledim seni,
konuþtum, sustum...
Ýnan unuttuðum herþey birazda sen kokuluydu...
Ne zaman aklýma düþsen,
Bütün vakitlerimi sana susturup,
Seni düþünüyorum,
Boðazýma kaçmýþ bu kent havasý sessizliðinde…
Sana sunduðum onca gitmenin ardýndan,
Ellerimde koca bir sensizlik…
En kýrýlgan yerimden düþüyorum dudaklarýna,
Ve en sensiz yerimden yýrtýlýyorum,
Defalarca…
Her þey tamda ortasýndan kýrýlýyor;
birazda yüreðim…
Bitiþinde saklýymýþ bütün ayrýlýklar,
Sen gittin,
Birazda ben bittim…
Cümle cümle seni anlatýyorum iþte,
Gözyaþlarým dudaklarýmda son bulmadan…
Seni her þeyden kýskanýrdým;
çiçekten, böcekten…
Þimdi baþka bir elin parmaklarý saçlarýnda dolaþýyor,
Ve yüzünün benli yarýsýna kendini çiziyor…
Seni herkese anlattým,
Tanýdýðým tanýmadýðým her kim varsa…
Sen varken ne çok susmuþum,
Þimdi aynada yansýyan suretime aldanýyorum…
Sen gittin,
Kaç çað atladým senden sonra,
Ve kaç ömür tükettim yokluðunda,
Ki hala yoksun iþte…
Çok deðil,
Birkaç kent ötende,
Islanýyor teninin kokusu bulaþmýþ saçlarým…
Sen olmalýydýn deyip,
Gözlerimi yatýrdýðým uykularýn,
Koca bir sessizliðin içinde yokluðuna uyandýrmasýndan þikâyetçiyim…
Elimden gelse,
Yokluðuna bir dem vurup,
Sensiz bir sabah kahvaltýsýna günaydýn diyebilirdim…
Olmadý iþte,
Sensiz hiçbir sabah kahvaltýsýnýn tadý olmadý…
Cümle arasý suskunluklarýmýn sebebi,
Gün doðmak üzere…
Ve ben sensiz yeni bir güne,
Günaydýn diyemiyorum iþte…
Kahretsin,
Ki diyemiyorum…
Tekrarý olmayacak bir gidiþ sergilemiþtin gözlerimin önünde,
O an,
Ýçimin sen harfi düþtü ellerimden,
Tutamadým…
Ya þimdi kime anlatsam seni,
Kim dinler adý saný belli olmayan seni,
Ve Benim içimde büyük bir enkaza yer etmiþ bu sevdayý…
Sustukça yüreðimde büyüyorsun,
Ve ben susmayý ne kadar çok seviyorum…
Þimdi sen gittikçe,
Ýçimde kopan fýrtýnalar sanki hiç dinmeyecekmiþ gibi,
Beni yataðýmýn soðukluðunda uyutuyor…
Kaç adým gidebilirdin ki benden,
Ya da ben yokluðunda kaç geceyi yaþatýrdým kollarýmda…
Bilmiyorum…
Aþk yine,
Yeniden içimi yakýyor…
Özgür Havuz Gri / Gel desem gelmezsin, gitmeyi zaten hiç beceremedin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.