Bu sabah ayrılık var

"Ýþte gidiyorum
Birþey demeden
Arkamý dönmeden
Þikayet etmeden
Hiçbirþey almadan
Birþey vermeden
Yol ayrýlmýþ, görmeden gidiyorum"

Kim derdi kulaðýmda çýnlayan bu sözleri bir gün dudaklarýma sürüp gideceðimi...
Gidiyorum iþte...
Aþk kanamalý bir gün doðuyor göz kapaklarýmýn üstüne...
Yarým býrakýyorum herþeyi, dudaklarýna varmadan öldürdüðüm öpüþlerimi...
Ve bizi...
Yeniden sarýlýyorum gri yalnýzlýðýma ve hüzün bulaþmýþ umutlarýma...
Öyle uzun öyle sessiz iþte...
Yine öksüz tavrýmla kekelediðim kadar konuþacaðým, sustuklarým zaten beni tamamlamaya bir mecal yetmiyor...
Annemin kokusu bulaþmýþ uykularýma, onca zaman gördüðüm sen uzun bir vedayla uðurluyorsun tekil gidiþimi...
Kent sessiz...
Hadi þimdi en onulmaz yerimden kýr beni, toparlayamayayým hiçbirþeyi...
Herþey yerli yerinde kalsýn, sevmelerim ve aþk kokulu çiçeklerim..
Ýþte bu yüzden papatyalarý bu kadar seviþlerim...
Sevmiyor dedikçe kendimi kandýrýþlarým...
Git/me...
Sen yinede bakma gözyaþlarýmýn arasýndan seni izleyiþlerime...
Düþür artýk dudaklarýna takýlý kalmýþ onca biriktirdiðin sözleri,
Hazýrým duymaya...
Nede olsa kendimi acýtarak gidiyorum,
Üç beþ cümle daha yansýn caným...

Gri

Sosyal Medyada Paylaşın: